Gliwice – niby znane, a jednak…

Chyba nasze podpowiedzi nie do końca nakierowały większość z Was na właściwą drogę… ale nikt nie mówił, że będzie łatwo.
Podstawowe informacje
Gliwice są miastem na prawach powiatu, położonym nad rzeką Kłodnicą.
Historia
Miasto powstało już w XIII wieku. Obszerniejsze zapisy dotyczą jednak dopiero wieku XV. Na początku wieku XVII miasto doszczętnie spłonęło. W 1683 roku w mieście zatrzymał się król Jan III Sobieski w drodze na odsiecz Wiedeńską. Od połowy XVIII wieku Gliwice znajdują się w granicach Prus. Pod koniec XVIII wieku uruchomiono pierwszy w Europie Wielki Piec opalany koksem. W XIX wieku powstają tutaj 2 huty, pod koniec wieku uruchomiona została pierwsza palmiarnia miejska, następnie pierwsza konna linia tramwajowa, niebawem (koniec XIX wieku) pierwsze w Europie tramwaje elektryczne.
W plebiscycie większość mieszkańców miasta zagłosowało za przyłączeniem do Niemiec – dlatego też, aż do końca II wojny światowej miasto pozostawało w granicach niemieckich. Właściwie właśnie tutaj – w wyniku niemieckiej prowokacji – wybuchła II wojna światowa. Po wojnie do Gliwic przybywają liczni Polacy z Kresów wschodnich. Wkrótce po zakończeniu II wojny światowej otwarta zostaje politechnika Śląska.
Z wizytą w śródmieściu
Na początek zaznaczamy, że Gliwic nie da się zobaczyć nawet pobieżnie przy okazji jednej krótkiej wizyty. Tym samym – podobnie jak w przypadku Katowic – będziemy zaglądać tutaj częściej…
Naszą podróż zaczynamy – jak wiele osób przyjeżdżających do tego pięknego miasta – w okolicach Dworca kolejowego. Niedaleko stąd rozciąga się główna i chyba najbardziej rozpoznawalna ulica miasta – ul. Zwycięstwa. W tym miejscu pewnie niektórzy poczują się zawiedzeni, gdyż tym razem właściwie nie wykroczymy poza najbliższy okręg tej ulicy. Ulica ta łączy dworzec kolejowy z Rynkiem.
Wzdłuż ulicy Zwycięstwa ciągnie się szereg zabytkowych kamienic – wiele z nich utrzymanych jest w stylu secesyjnym, art deco, nie brak też budynków w stylu eklektycznym (czyli łączących różne nurty architektoniczne). Do najsłynniejszych budynków przy tej ulicy należą: dom handlowy „Ikar” z początku XX wieku, „Dom tekstylny Weichmanna” – kamienica z 1930 roku, dawny hotel „Myśliwski”, obecnie hotel „Diament”, budynek Urzędu Miasta, czyli dawny Dom Górnośląski (z lat 30’ XX wieku), przed którym znajduje się malownicza fontanna z trzema faunami. Ulicę Zwycięstwa przecina Kłodnica.
Sporo pięknych zabytkowych budynków oraz obiektów znajdziemy też przy przecznicach odchodzących od ul. Zwycięstwa. Wśród najciekawszych wymienić należy Willę Caro  (zabytkowa willa przemysłowca Oscara Caro, wybudowana pod koniec XIX wieku, nadbudowana w latach 30’ XX wieku), w której mieści się muzeum. Przed budynkiem znajduje się rzeźba Lew czuwający. Nieopodal mieści się zabytkowy budynek sądu administracyjnego, pomnik Józefa Piłsudskiego (wzorowany na Warszawskim) oraz malowniczy Skwer Doncaster w centrum którego znajduje się kilka rzeźb z serii macierzyństwo oraz efektowny zegar ozdobiony kwiatami.
Przy Ulicy Górnych Wałów – przecinającej ul. Zwycięstwa znajduje się też imponujący budynek Poczty Głównej z początków XX wieku, z przyciągającą wzrok ozdobną elewacją i wieżyczkami. Nieco dalej (w pobliżu Kłodnicy) znajdziemy Ruiny XIX-wiecznego Teatru Wiktoria – XIX-wieczny kompleks budynków spłonął pod koniec II wojny światowej. W latach 90’ powołano fundację na rzecz jego odbudowy. Pomimo, to piękne, a zarazem nieco mroczne miejsce oficjalnie stanowi ruiny, stanowi też miejsce wielu wydarzeń kulturalnych.
Oddalając się nieco bardziej od ul. Zwycięstwa, nieopodal ruin teatru, spotkamy zabytkowy  rzymskokatolicki Kościół Garnizonowy pod wezwaniem św. Barbary. Co ciekawe jest to dawny kościół ewangelicki, wzniesiony w połowie XIX wieku w miejsce dawnej drewnianej świątyni pochodzącej jeszcze z XV wieku.
 
Niebawem wrócimy do Gliwic – ale tym razem zaprezentujemy je w nieco odmienny sposób.