08.09.2017
Grzegorz Stasiak - wywiad cz.3
Rozmawiam z Kabareciarzem Konferansjerem, Prezenterem Radiowym i Telewizyjnym, Wodzirejem, Aktorem… Jeśli którąś z ról pominęłam, to przepraszam. A o kim mowa? Oczywiście o Grzegorzu Stasiaku.
Tym razem Grzegorz Stasiak opowiedział nam nieco o swoich pasjach, zainteresowaniach, jak też doświadczeniach w pracy aktora oraz instruktora nauki jazdy…
Tym razem Grzegorz Stasiak opowiedział nam nieco o swoich pasjach, zainteresowaniach, jak też doświadczeniach w pracy aktora oraz instruktora nauki jazdy…
- Kiedyś wspomniał Pan, że kiedyś chciał zostać nauczycielem i poniekąd udało się Panu spełnić to marzenie w roli instruktora nauki jazdy. Jak czuł się Pan w tej roli? Udało się po części spełnić marzenia?
Tak, tak – z tego wynikało, że jednak miałem jakiś talent w tym kierunku. Ludzie lubili mnie słuchać, chcieli mnie słuchać, mało tego – zwierzali mi się z wszystkich problemów w domu – podczas nauki. Musiałem więc wcielić się w podwójną rolę – instruktora nauki jazdy i jakiegoś pocieszyciela zbłąkanych dusz i serc. Jest to coś co we mnie siedziało. Jest to jakiś przekaz sztuki słownej – czy to w nauce jazdy, czy teraz ze sceny. Wtedy wiedzy, teraz – ze sceny – dowcipów.
- Jako radiowiec, kabareciarz czy konferansjer musi się Pan wykazać dużą spontanicznością i refleksem. Czy w związku z tym zdarzają się Panu jakieś wpadki?
Oczywiście. Ale mam tak duże doświadczenie, że potrafię obrócić te wpadki w żart, tak – że niewiele osób się zorientuje. Dlatego, jak już powiedziałem – nie bardzo lubię aktorstwo filmowe, gdyż tam trzeba roli nauczyć się na pamięć. A na scenie można wszystko tak zaimprowizować, że mało kto zorientuje się, że coś było nie tak. Wpadkę można obrócić w żart.
- Nie przepada Pan za tym, ale jednak jako aktor wystąpił Pan w sporej liczbie filmów i seriali…
Tak, dwa seriale, które zrobiły wielką furorę na świecie – Święta wojna i Nauka jazdy, jak też filmy fabularne – Angelus, Byzuch, Laura… Ale tak, jak powiedziałem – poszedłem w to, gdyż daje to jakieś efekty na scenie. Przyznaję jednak, że to naprawdę ciężki zawód. Dlatego jeszcze bardziej podziwiam aktorów teatralnych – tam rolę trzeba całkowicie umieć na pamięć i nie można mieć dubli. W filmie można jeszcze mieć dubel. W teatrze już nie. A mnie role już naprawdę nie wchodzą do głowy.
- Ma Pan na koncie sporo ról filmowych i serialowych. Które z filmów / seriali, w których Pan wystąpił najbardziej Panu przypadły do gustu?
Moja ulubiona rola była w filmie Laura – gdzie grałem za związkowca. Grałem trochę karierowicza i szuję. Myślałem, że jako komediant i kabareciarz będę miał ciężko w tej roli, ale rola i film przypadły mi do gustu. Więc Zenek Barglik z filmu Laura. Bardzo fajny byłby jeszcze Angelus, ale to była moja pierwsza rola i wtedy nie do końca potrafiłem się w tym znaleźć. Byłem, jak to się mówi, naturszczykiem. Ale właściwie też wyszło całkiem fajnie.
- Jedną z Pana największych pasji jest Pana ogródek działkowy, któremu poświęca Pan sporo czasu. Od jak dawna poświęca się Pan temu hobby? Może opowie Pan coś na ten temat.
Żeby nie być gołosłownym – jak już mówiłem w podstawówce chciałem zostać leśnikiem, bo uwielbiałem przyrodę, zwierzęta. Często chodziłem na ogródek do wujka, który miał gołębie, króliki, nutrie. Bardzo mnie to pasjonowało. Gdy nie dostałem się na wymarzone studia, zaraz po szkole kupiłem swój ogródek – gdy miałem 20 lat. Ogródek mam do dziś. Żona i Dzieci również połknęli tego bakcyla ogrodniczego. Nie wyobrażam sobie życia bez ogródka.
Wkrótce dalszy ciąg wywiadu
Wkrótce dalszy ciąg wywiadu
