Marcin Janota - wywiad cz. 3

To bardzo dobre pytanie. Szczerze mówiąc konferansjerkę, podobnie jak pracę w radio uwielbiam. Dlaczego? To praca bezpośrednio z publicznością. Tłum, publiczność absolutnie mnie nie przeraża – lubię to. Miałem możliwość prowadzenia najrozmaitszych imprez – nawet dla kilkudziesięciu tysięcy osób. Może kiedyś nieco mnie to przestraszyło, ale dało mi takiego kopa, że już nie przerażałem się ilością osób. Gdy wychodzisz na scenę, do 20 tys. publiczności i musisz zrobić kilkuminutowe show jako przedstawiciel radia – to nie ukrywajmy, nie jest to takie łatwe. Fajnie jednak mieć bezpośredni kontakt z publicznością, to daje mocy do dalszej działalności – by prowadzić dalsze imprezy.  Radio jest medium, które daje dużo wyobraźni słuchaczowi. Słuchacz słysząc nasz głos, zastanawia się kim możemy być. Często bywa tak, że ktoś podchodzi do mnie i mówi „a to Pan, Panie Marcinie – zupełnie inaczej sobie Pana wyobrażałam”. Słyszałem takie teksty już nie raz. Nie wiem, czy ta Pani była załamana psychicznie, ale chyba nie… nie dotarły do mnie takie informacje. [śmiech] lubię kontakt z publicznością – zarówno przez radio, jak też bezpośredni, jako konferansjer. To jest jakby moja druga pasja.

Nie. To mój pierwszy duet. Grzegorz też powiedział, że jeszcze z nikim nie wytrzymał ponad siedmiu lat i nie wie, jak ja to robię. Ja też nie wiem, jak to robię. [śmiech]

Powiem szczerze, że właściwie przez te siedem lat nawet się nie pokłóciliśmy. Zdarzyły się może sytuacje, że przemilczeliśmy jakiś temat i przez godzinę nie odzywaliśmy się do siebie, ale szybko nam to przechodzi. Nigdy nie spodziewałbym się, że będę prowadził program z Grzegorzem. Pamiętam Grzegorza z programu Nauka jazdy, który uwielbiałem oglądać, śmiałem się z niego. Nigdy nie pomyślałbym, że będę z Grzegorzem prowadził program. Kiedy się poznaliśmy na początku FESTu, Prezes Radia przedstawił nas sobie, to mówiąc delikatnie byłem zszokowany. Zastanawiałem sobie, jak sobie dam radę. Jestem radiowcem, ale Grzegorz to była już wtedy osoba medialna, telewizyjna, która swoje już osiągnęła w życiu i to nie będzie takie łatwe. Bardzo istotny był jednak wzajemny szacunek. To dało taki fajny efekt, jakim jest wspólnie prowadzone FESTParty. My się z Grzegorzem wzajemnie wyczuwamy, jak starzy kumple, przyjaciele. Wiem, kiedy Grzegorz nie ma humoru i wolę wtedy z nim nie żartować i odpuszczam Sobie. On też szybko zauważa, gdy coś jest nie tak, szybko mu przechodzi.

Nie. Nie zaskakuje mnie już nic i chyba mnie już nic nie zaskoczy. Chociaż – nigdy nic nie wiadomo. Mam nadzieję, że jeszcze trochę pożyję i może jeszcze jednak coś mnie zaskoczy. Na każde zachowanie słuchacza trzeba być przygotowanym.

Wkrótce dalszy ciąg wywiadu