17.08.2021
Bezpieczny pobyt na łonie natury: uważaj na wściekliznę
Nie ma to jak wakacyjny wypad do lasu, na łąkę czy nad jezioro. Świetnie sprawdzi się też wypoczynek na działce na wsi. Nie zapominajmy jednak o swoim zdrowiu i bezpieczeństwie oraz trosce o przyrodę. Dlatego też zachowajmy umiar, bratając się ze zwierzętami.
Chyba nie ma przyjemniejszej formy wypoczynku, niż relaks na łonie natury. A polska wieś z pewnością nie ma sobie równych. Cisza, spokój, bogata szata roślinna, śpiew ptaków i zwierzęta… No właśnie – zwierzaki – miło, jeśli pozwolą obserwować się z daleka, gdy pozwolą nam na zrobienie ukradkowego zdjęcia. Nieco gorzej, gdy bez skrępowania i obaw podejdzie do nas wiewiórka, jeż, lis, szop, czy inne zwierzę. Oczywiście najprawdopodobniej będzie to jakiś oswojony osobnik, który jest dokarmiany przez nie do końca odpowiedzialnych turystów czy miejscowych lub wręcz udomowiony pupil (przygarnięty przez kogoś), niemniej istnieje prawdopodobieństwo, iż zwierzak zebrał się na odwagę nie pod wpływem wcześniejszych relacji z człowiekiem czy oglądania reklam orzeszków, ale po prostu w wyniku śmiertelnej choroby, jaką jest wścieklizna, która niestety wciąż zdarza się wśród dzikich zwierząt (w końcu nie bez powodu szczepimy co roku psy).
Oczywiście w przypadku takiego spotkania nie popadajmy w panikę, absolutnie też nie krzywdźmy zwierzaka, nie próbujmy go schwytać. Po prostu go nie dotykajmy, delikatnie wycofajmy się, a jeśli będzie się naprzykrzać, postarajmy się odgonić je wymachując choćby kijem (oczywiście tak, by nie uderzyć zwierzaka). Cóż – atak morderczej wiewiórki raczej nie jest zbyt prawdopodobny.
Ku przestrodze przypomnijmy też tragiczną historię pewnego oswojonego szopa pracza, odchowywanego w prywatnym gospodarstwie. Przyjacielski zwierzak uciekł z gospodarstwa i udał się na pobliskie pole kampingowe (gdzie prawdopodobniej miał ochotę nieco się pojeść). Niestety turyści najwyraźniej nie zrozumieli intencji zwierzaka, pobili go i przycisnęli beczką – niestety sympatyczny szop nie przeżył (oczywiście zakładamy optymistycznie, że turyści działali w panice, a nie z premedytacji).
Tak więc zachowajmy rozsądek i absolutnie nie reagujmy w ten sposób na zwierzaki. Pamiętajmy, że to my jesteśmy gościem na ich terenie, a nie na odwrót.
Aha – jeśli już jakiś dziki zwierzak (ale też nieznany nam kot czy pies) jednak zatopi w nas swe pazury lub zęby, niestety nie pozostaje nam nic innego, jak wypad do naszego lekarza rodzinnego, a następnie seria zastrzyków przeciwko wściekliźnie…
Oczywiście w przypadku takiego spotkania nie popadajmy w panikę, absolutnie też nie krzywdźmy zwierzaka, nie próbujmy go schwytać. Po prostu go nie dotykajmy, delikatnie wycofajmy się, a jeśli będzie się naprzykrzać, postarajmy się odgonić je wymachując choćby kijem (oczywiście tak, by nie uderzyć zwierzaka). Cóż – atak morderczej wiewiórki raczej nie jest zbyt prawdopodobny.
Ku przestrodze przypomnijmy też tragiczną historię pewnego oswojonego szopa pracza, odchowywanego w prywatnym gospodarstwie. Przyjacielski zwierzak uciekł z gospodarstwa i udał się na pobliskie pole kampingowe (gdzie prawdopodobniej miał ochotę nieco się pojeść). Niestety turyści najwyraźniej nie zrozumieli intencji zwierzaka, pobili go i przycisnęli beczką – niestety sympatyczny szop nie przeżył (oczywiście zakładamy optymistycznie, że turyści działali w panice, a nie z premedytacji).
Tak więc zachowajmy rozsądek i absolutnie nie reagujmy w ten sposób na zwierzaki. Pamiętajmy, że to my jesteśmy gościem na ich terenie, a nie na odwrót.
Aha – jeśli już jakiś dziki zwierzak (ale też nieznany nam kot czy pies) jednak zatopi w nas swe pazury lub zęby, niestety nie pozostaje nam nic innego, jak wypad do naszego lekarza rodzinnego, a następnie seria zastrzyków przeciwko wściekliźnie…
