21.02.2023
Posiadanie zwierzaka to odpowiedzialność
Pies to najlepszy przyjaciel człowieka. To niewątpliwie prawda – pamiętajmy jednak, że każda przyjaźń to też odpowiedzialność i obowiązki. Nie inaczej jest w przypadku psa – tutaj niestety każdy nasz błąd może po dłuższym lub krótszym czasie prowadzić do tragedii.
Wiele razy wracaliśmy już do kwestii, że decyzja o posiadaniu psa, kota czy innego zwierzaka to ogromna odpowiedzialność. Niestety wciąż zbyt wielu z nas tego nie rozumie – z jednej strony świadczą o tym porzucenia zwierząt domowych, które lądują w schroniskach lub wprost na ulicy, bądź nawet są ofiarami sadyzmu. Na tym jednak nie koniec naszej nieodpowiedzialności – nierzadko zdarza się, że decydujemy się na zakup psów (czasami też innych gatunków zwierząt) zaliczanych do ras niebezpiecznych. Czasami czynimy to, bo uważamy, że taki pies będzie pełnił rolę alarmu, kiedy indziej robimy to dla szpanu. Czasami też usilnie (i nieumiejętnie) szkolimy duże psy zwykłych ras (jak owczarek niemiecki), jako groźnych stróżów podwórek czy obiektów przemysłowych. Tak się jednak składa, że w większości przypadków psy jednak nie do końca spełniają swoją rolę, a ich historia bardzo często kończy się tragedią…
Żadne zwierzę nie jest złe z natury – oczywiście ma swój charakterek, czasami bardzo trudny (uparte, dominujące), niemniej odpowiednio wychowywane nie jest dziką bestią. Faktem jest, że nie jesteśmy jednak w stanie przewidzieć zachowania psa, odgadnąć jak zareaguje na jakiś silny, nietypowy bodziec (hałas, gwałtowny ruch, ruchliwe, głośno zachowujące się dziecko, innego psa czy kota). Problem w tym, że my niestety w 90% nie mamy pojęcia o wychowaniu i szkoleniu psów, nie mamy czasu, cierpliwości, trzymamy zwierzaki w nieodpowiednich warunkach, zapewniamy im za mało ruchu, nieodpowiednio żywimy… Nie uczymy też odpowiednich zachowań wobec zwierząt naszych dzieci. Kolejnym kardynalnym błędem jest wypuszczanie psów (kotów skądinąd też) z domu na samodzielne eskapady (co jest całkowicie niedopuszczalne), a nawet spacery z psami bez smyczy.
W efekcie tychże błędów właściwie nie ma tygodnia, w której nie słyszelibyśmy o co najmniej kilku tragediach związanych z agresywnym psem, który pogryzł dotkliwie dziecko czy nawet dorosłego lub zagryzł innego psiaka lub kota.
Pamiętajmy jednak, że tak naprawdę żaden z tych wypadków to nie wina psa, ale w ten czy inny sposób jego nieodpowiedzialnego właściciela, który nie dopilnował psa, nieodpowiednio go wychowywał, a często został właścicielem psa niebezpiecznej rasy, nie mając bladego pojęcia o jego wychowaniu (teoretycznie od wielu lat istnieją przepisy dotyczące posiadania psów tych niebezpiecznych ras, niemniej można odnieść wrażenie, że są one raczej martwe).
Żadne zwierzę nie jest złe z natury – oczywiście ma swój charakterek, czasami bardzo trudny (uparte, dominujące), niemniej odpowiednio wychowywane nie jest dziką bestią. Faktem jest, że nie jesteśmy jednak w stanie przewidzieć zachowania psa, odgadnąć jak zareaguje na jakiś silny, nietypowy bodziec (hałas, gwałtowny ruch, ruchliwe, głośno zachowujące się dziecko, innego psa czy kota). Problem w tym, że my niestety w 90% nie mamy pojęcia o wychowaniu i szkoleniu psów, nie mamy czasu, cierpliwości, trzymamy zwierzaki w nieodpowiednich warunkach, zapewniamy im za mało ruchu, nieodpowiednio żywimy… Nie uczymy też odpowiednich zachowań wobec zwierząt naszych dzieci. Kolejnym kardynalnym błędem jest wypuszczanie psów (kotów skądinąd też) z domu na samodzielne eskapady (co jest całkowicie niedopuszczalne), a nawet spacery z psami bez smyczy.
W efekcie tychże błędów właściwie nie ma tygodnia, w której nie słyszelibyśmy o co najmniej kilku tragediach związanych z agresywnym psem, który pogryzł dotkliwie dziecko czy nawet dorosłego lub zagryzł innego psiaka lub kota.
Pamiętajmy jednak, że tak naprawdę żaden z tych wypadków to nie wina psa, ale w ten czy inny sposób jego nieodpowiedzialnego właściciela, który nie dopilnował psa, nieodpowiednio go wychowywał, a często został właścicielem psa niebezpiecznej rasy, nie mając bladego pojęcia o jego wychowaniu (teoretycznie od wielu lat istnieją przepisy dotyczące posiadania psów tych niebezpiecznych ras, niemniej można odnieść wrażenie, że są one raczej martwe).
