18.01.2017

W naszym piecu

W poprzednim artykule zajęliśmy się niezwykle istotnym obecnie tematem dotyczącym palenia w piecu. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że większość z nas ostatnio boi się otworzyć lodówkę, by nie usłyszeć o smogu lub o koniecznych działaniach na rzecz przeciwdziałania mu, no – ale jak sami chyba zauważyliśmy, że problem jest dosyć poważny. Spójrzmy jednak na niego bardziej z naszego punktu widzenia, jako zwykłego śmiertelnika posiadającego piec.

fot.: Ala Oswald

Czego nie można więc palić w piecu?

Niestety lista tychże produktów jest stosunkowo długa – uogólniając są to wszelkiego rodzaju tworzywa sztuczne. Wymienić tutaj należy wszelkie odpady z gumy, opony i wszystko co jest wykonane z szeroko rozumianego plastiku – opakowania, pojemniki, wiadra, butelki po napojach, plastikowe torby i woreczki, zabawki, sprzęty elektroniczne. Do tej grupy należy dodać opakowania po sokach, mleku (to, że mówimy na nie kartony, nie znaczy, że są wykonane ze starej dobrej tektury). Absolutnie nie wolno palić też opakowań po farbach, lakierach, itp., resztek tychże substancji, ale też drewna pokrytego lakierem czy nasączonego farbami oraz sztucznej skóry (czyli zapomnijmy o paleniu naszych starych butów). Nie powinniśmy też palić stolarką pochodzenia drewnianego – wszelkimi sklejkami, płytami wiórowymi itp. Niestety kleje użyte w ich produkcji są dosyć toksyczne i podczas palenia mogą okazać się zabójcze. Nie wolno też palić styropianu (pomijając ogromną toksyczność i rakotwórczość, raczej nie pali się za dobrze). Oczywiście nie wspominając już o wszelkich pojemnikach pod ciśnieniem, bateriach itp. – tutaj poza zanieczyszczeniem i zatruciem grozi nam solidna eksplozja, poparzenie i bardzo kosztowny remont mieszkania.

Co można spalać w piecu?

Oczywiście najbardziej rozsądne jest wykorzystanie tylko przeznaczonych do tego paliw – wbrew pozorom wybór nie jest aż taki mały. Możemy skorzystać z:

Tradycyjny węgiel kamienny (im grubszy, tym bardziej ekonomiczny)
Ekogroszek
Brykiety drzewne
Brykiety ze słomy
Nieprzetworzone, nieimpregnowane, dobrze wysuszone drewno.

Jeśli jednak chcemy nieco zaoszczędzić i pozbyć się części odpadów, to bez szkody dla środowiska, zdrowia i portfela możemy spalić:

Papier oraz tekturę, opakowania z nich wykonane (nie myl ich jednak z kartonem po soku czy mleku – ono z papierem ma niewielki związek, a raczej nie ma go wcale). Co do papieru – chodzi o zwykły papier (tak jak stare dokumenty – lepiej, by były bardzo stare) lub papier ze zwykłych gazet. Kolorowo zadrukowany papier z wielobarwnych tygodników, okładek książek też jest źródłem toksycznych substancji, pali się niezbyt dobrze, a do kompletu stwarza zagrożenie pożarowe.
Odpady kory, korka, trociny, ścinki oraz wióry.
Drewno (ale nie napuszczone chemikaliami) – tym samym nie nada się większość mebli (zresztą te nowszej produkcji mają dosyć luźny związek z drewnem), ram okiennych lub np. podkładów kolejowych bądź solidnie napuszczonych farbą starych sztachet z naszego płota.
Odpady z gospodarki leśnej – pochodzenia naturalnego (nie chodzi o resztki po zniszczonej pile leśniczego). Oczywiście nabyte w sposób legalny (wynoszenie czegokolwiek z lasu bez zgody leśniczego jest niezgodne z prawem).
Suche odpady roślinne (zasuszone rośliny, strąki, łupiny).

Na koniec dodajmy, że jeśli jesteśmy posiadaczami pieca, straż miejska może w każdej chwili złożyć nam wizytę (o czym regularnie przypomina się nam we wszelkich wiadomościach i serwisach informacyjnych), by sprawdzić czym palimy w piecu, pobrać z niego próbki czy sprawdzić rachunki za wywóz śmieci. Mandaty oraz grzywny są bardzo wysokie – od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych. Faktu, że nawet jeśli straż miejska nie zwróci na nas uwagi, znajdzie się jakiś zaniepokojony sąsiad, możemy być pewni.

Czytaj również:

Palimy w piecu