22.01.2021
Bliższy lub dalszy, ale za to niełatwy powrót do szkoły
W ostatnim artykule przedstawiliśmy zaledwie zarys problemów wiążących się z powrotem uczniów do szkół (skupiamy się na razie na najmłodszych uczniach). Pytanie brzmi, co możemy zrobić, by choć trochę zniwelować trudności?
Powrót dzieci do szkół budzi w nas skrajne emocje. Poza obawami o przyspieszenie nadejścia tzw. trzeciej fali, zwyczajnie nie do końca wyobrażamy sobie, jak ten powrót ma wyglądać. Skoro my nic nie wiemy i czujemy się zdezinformowani, tym bardziej zagubione muszą być nasze dzieci. Nawet, jeśli teraz deklarują nam chęć powrotu do szkoły, ze względu na tęsknotę za kolegami (i nauczycielami), to wiemy doskonale, że już po kilku dniach normalnych zajęć ta euforia minie, tym bardziej, iż w przypadku najmłodszych, zajęcia zdalne nie są aż tak uciążliwe jak w przypadku większości społeczeństwa. Tym bardziej, że zajęcia po powrocie do szkoły raczej będą znacznie odbiegały od znanej z czasów sprzed pandemii normy (liczne obostrzenia).
Niezależnie od dokładnego terminu powrotu do tzw. szkolnej normalności, warto przygotować na nią nasze pociechy. W jaki sposób?
Pamiętajmy, że niezależnie od sytuacji i okoliczności, dla każdego z nas, tym bardziej dla dziecka, jednym z najbardziej stresujących czynników jest brak stabilności oraz niepewność. Niestety obecnie wszyscy w niej żyjemy, ale zminimalizujmy ją w przypadku naszych dzieci. Informujmy z największym możliwym wyprzedzeniem o możliwym powrocie do szkoły. Oczywiście w rozmowach na temat szkoły, skupiajmy się na pozytywach. Pamiętajmy, że powrót do szkoły dla najmłodszych, jest właściwie równie trudnym wydarzeniem, jak rozpoczęcie edukacji (przykładowo pierwszoklasiści chodzili do szkoły tylko kilka tygodni, a zdalnie pracują już od października). Oczywiście w rozmowach przypominajmy o podstawowych obowiązkach, które czekają dziecko w szkole (cóż – podczas lekcji zdalnych nasze maluchy mogły pozwolić sobie jednak na znacznie więcej luzu). Pamiętajmy jednak, by pod żadnym pozorem szkołą nie straszyć. Niezależnie od formy edukacji zapewnijmy dzieci o naszym wsparciu i starajmy się je zapewnić.
Jednocześnie pamiętajmy, że nasze wsparcie, to nie odrabianie zadań za dziecko (całkowitą patologią jest rozwiązywanie za nie sprawdzianów czy udział w konkursach), ale pomoc w nauce, wspólne odrabianie zadań, wyjaśnienie niezrozumianych kwestii lub pomoc w poszukiwaniu materiałów, pomagających je zrozumieć (przecież nie musimy sami wiedzieć wszystkiego). W obecności dziecka nie krytykujmy szkoły i nauczycieli (i bez naszego głosu niestety dzieci są wystarczająco krytyczne i wrogo nastawione do tejże placówki, często cechując się całkowitym brakiem szacunku dla tej instytucji i nauczycieli).
O czym jeszcze pamiętać – przez cały czas przypominajmy, że lekcje zdalne to też lekcje. Dziecko musi brać w nich udział i być tak samo przygotowane, jak do normalnej edukacji.
W każdej rozmowie z dzieckiem, przypominajmy mu również, iż po powrocie do szkoły, będzie musiało przestrzegać ekstremalnych wręcz zasad higieny i dystansu społecznego.
Niezależnie od dokładnego terminu powrotu do tzw. szkolnej normalności, warto przygotować na nią nasze pociechy. W jaki sposób?
Pamiętajmy, że niezależnie od sytuacji i okoliczności, dla każdego z nas, tym bardziej dla dziecka, jednym z najbardziej stresujących czynników jest brak stabilności oraz niepewność. Niestety obecnie wszyscy w niej żyjemy, ale zminimalizujmy ją w przypadku naszych dzieci. Informujmy z największym możliwym wyprzedzeniem o możliwym powrocie do szkoły. Oczywiście w rozmowach na temat szkoły, skupiajmy się na pozytywach. Pamiętajmy, że powrót do szkoły dla najmłodszych, jest właściwie równie trudnym wydarzeniem, jak rozpoczęcie edukacji (przykładowo pierwszoklasiści chodzili do szkoły tylko kilka tygodni, a zdalnie pracują już od października). Oczywiście w rozmowach przypominajmy o podstawowych obowiązkach, które czekają dziecko w szkole (cóż – podczas lekcji zdalnych nasze maluchy mogły pozwolić sobie jednak na znacznie więcej luzu). Pamiętajmy jednak, by pod żadnym pozorem szkołą nie straszyć. Niezależnie od formy edukacji zapewnijmy dzieci o naszym wsparciu i starajmy się je zapewnić.
Jednocześnie pamiętajmy, że nasze wsparcie, to nie odrabianie zadań za dziecko (całkowitą patologią jest rozwiązywanie za nie sprawdzianów czy udział w konkursach), ale pomoc w nauce, wspólne odrabianie zadań, wyjaśnienie niezrozumianych kwestii lub pomoc w poszukiwaniu materiałów, pomagających je zrozumieć (przecież nie musimy sami wiedzieć wszystkiego). W obecności dziecka nie krytykujmy szkoły i nauczycieli (i bez naszego głosu niestety dzieci są wystarczająco krytyczne i wrogo nastawione do tejże placówki, często cechując się całkowitym brakiem szacunku dla tej instytucji i nauczycieli).
O czym jeszcze pamiętać – przez cały czas przypominajmy, że lekcje zdalne to też lekcje. Dziecko musi brać w nich udział i być tak samo przygotowane, jak do normalnej edukacji.
W każdej rozmowie z dzieckiem, przypominajmy mu również, iż po powrocie do szkoły, będzie musiało przestrzegać ekstremalnych wręcz zasad higieny i dystansu społecznego.
