05.04.2019
Komputer, Internet – samo zło czy może jednak nie do końca?
Po raz kolejny w naszym dziale wracamy do kwestii zmagań na linii my-nasze dzieci-komputer i Internet (oraz smartfon). No właśnie – samo dobro czy samo zło?
Chyba nie stwierdzimy nic specjalnie odkrywczego, jeśli zauważymy, że nic nie jest czarne lub białe, co tyczy się również postępu i szeroko rozumianego świata elektroniki… Wszystko zależy jak do mediów podejdziemy i jakiego stosunku do tych urządzeń nauczymy nasze dziecko.
Z jednej strony w dzisiejszych czasach chcąc czy nie, musimy oswajać nasze dziecko z nowinkami technologicznymi (oczywiście w granicach możliwości naszego portfela), tak, by nie czuło się totalnie wyobcowane uczęszczając do szkoły czy nawet do przedszkola. Kluczowe są tu jednak dwie kwestie. Po pierwsze – by nie przesadzać z wiekiem, w którym dziecku damy do ręki tablet, smartfon czy dostęp do komputera (naprawdę do 3-4 roku życia nie są one dziecku niezbędne w rozwoju, a wręcz przeciwnie – będą niepotrzebnie odwracały uwagę od bodźców znacznie ważniejszych i korzystniejszych dla rozwoju.
Po drugie – istotna jest kwestia wyrobienia w dziecku odpowiednich nawyków i postaw. Choć możliwości dzisiejszych komputerów, smartfonów itp. są niemal nieograniczone, stanowią w rzeczywistości kopalnię rozrywki, powinniśmy prezentować je dziecku głównie od strony, dla której zostały stworzone – czyli jako narzędzia do pracy, edukacji czy komunikacji (tu mamy na myśli ostatnio z lekka odsuwaną funkcję smartfonów – czyli klasyczne rozmowy telefoniczne). Owszem – pokazujmy dzieciom możliwości naszych komputerów itp., ale kładźmy nacisk na fakt, że przede wszystkim winny służyć swym pierwotnym funkcjom. Oczywiście chyba nie musimy dodawać, że niebagatelną rolę odegra tu nasz przykład – cóż, jeśli sami całymi dniami będziemy na oczach naszych pociech zabawiać się w samotności na telefonie, czy komputerze, raczej nie miejmy nadziei, że maluch nie weźmie z nas przykładu…
Z jednej strony w dzisiejszych czasach chcąc czy nie, musimy oswajać nasze dziecko z nowinkami technologicznymi (oczywiście w granicach możliwości naszego portfela), tak, by nie czuło się totalnie wyobcowane uczęszczając do szkoły czy nawet do przedszkola. Kluczowe są tu jednak dwie kwestie. Po pierwsze – by nie przesadzać z wiekiem, w którym dziecku damy do ręki tablet, smartfon czy dostęp do komputera (naprawdę do 3-4 roku życia nie są one dziecku niezbędne w rozwoju, a wręcz przeciwnie – będą niepotrzebnie odwracały uwagę od bodźców znacznie ważniejszych i korzystniejszych dla rozwoju.
Po drugie – istotna jest kwestia wyrobienia w dziecku odpowiednich nawyków i postaw. Choć możliwości dzisiejszych komputerów, smartfonów itp. są niemal nieograniczone, stanowią w rzeczywistości kopalnię rozrywki, powinniśmy prezentować je dziecku głównie od strony, dla której zostały stworzone – czyli jako narzędzia do pracy, edukacji czy komunikacji (tu mamy na myśli ostatnio z lekka odsuwaną funkcję smartfonów – czyli klasyczne rozmowy telefoniczne). Owszem – pokazujmy dzieciom możliwości naszych komputerów itp., ale kładźmy nacisk na fakt, że przede wszystkim winny służyć swym pierwotnym funkcjom. Oczywiście chyba nie musimy dodawać, że niebagatelną rolę odegra tu nasz przykład – cóż, jeśli sami całymi dniami będziemy na oczach naszych pociech zabawiać się w samotności na telefonie, czy komputerze, raczej nie miejmy nadziei, że maluch nie weźmie z nas przykładu…
