Lewą czy prawą ręką?

W ostatnim artykule pisaliśmy nieco o lateralizacji dziecka, czyli dominującej stronie ciała. Potocznie po prostu o prawo- lub leworęczności (choć nie tylko – trzeba pamiętać, że to też dominujące oko i inne organy). Oczywiście współcześnie nikt już chyba nie podejmuje się zmiany na siłę leworęczności na praworęczność (co jeszcze kilkadziesiąt lat temu zdarzało się), gdyż to zbędna i szkodliwa ingerencja w rozwój dziecka. Niestety poza dominacją lewej lub prawej strony ciała pojawia się też tzw. lateralizacja mieszana (skrzyżowana) bądź nieustalona. W ostatnim przypadku dziecko po prostu nie ma naturalnego odruchu posługiwania się np. prawą czy lewą ręką – jest oburęczne. Niestety utrudnia to często wykształcenie sprawności manualnej, naukę pisania czy też orientacji przestrzennej.
Z punktu widzenia rodziców i opiekunów na etapie kształtowania się stronności ciała pojawia się jeszcze jedno niebezpieczeństwo – mianowicie często nie jesteśmy w stanie odróżnić, czy u dziecka już pojawia się dominacja określonej strony ciała, czy też może nasz maluch próbuje posługiwać się określonym przedmiotem np. lewą ręką przypadkowo.
Właściwie lateralizacja powinna ustalić się ostatecznie w wieku przedszkolnym, w pełni kształtując się przed 6. rokiem życia. Niemniej niestety często zdarzają się jej opóźnienia, przekładające się na trudności szkolne i w ogólnym funkcjonowaniu (niska sprawność manualna, zaburzenia orientacji przestrzennej, trudności w nauce pisania, czasami też czytania).
Oczywiście istnieją ćwiczenia, dzięki którym możemy wspomóc prawidłowy rozwój dziecka w wyżej wymienionych sferach, o tym już wkrótce.