Boże Narodzenie w Domu Danuty Wiśniewskiej

Moje Święta przebiegają zawsze w gronie rodzinnym, choć w tym roku wyglądają zupełnie inaczej niż dotychczas, gdyż spełniam marzenie mojej Mamy i całą rodziną wybieramy się nad nasze polskie morze. Tam też spędzimy Święta – oczywiście w atmosferze polskiej tradycji. Nie wyobrażam sobie spędzić Świąt w atmosferze takiej, jak spędza się je na terenie Niemiec. Święta są w Niemczech zupełnie inaczej odprawiane, inaczej kultywowane. Zdecydowanie kocham polskie Święta i zawsze starałam się wpoić moim Dzieciom wpić tę naszą polską tradycję. Same obecnie również znają i kultywują te tradycje, obchodzą Święta w taki sposób, w jaki przez całe życie obchodziły je w domu. W związku z tym zawsze starałam się podtrzymywać tę tradycję i przekazywać kolejnym pokoleniom.
W tym roku jednak moje Święta będą wyglądały inaczej, ale i tak nie mogę się ich doczekać. Bardzo, bardzo cieszę się, że tym razem to nie ja i nie moja Mama będziemy obsługiwać całą naszą Rodzinę, tylko damy się obsłużyć, nad naszym polskim morzem w bardzo fajnym hotelu.
Jeśli chodzi o przygotowania do Świąt, to muszę przyznać, że nie należę już do tego pokolenia, do którego należy moja Mama, u której wszystko zawsze musi być dopięte na ostatni guzik, a wszystkie przygotowania (głównie sprzątanie) były bardzo żmudne. Akurat od tego staram się odejść. W moim przypadku to akurat naleciałości tego, że od ponad 30 lat mieszkam w Niemczech – moje koleżanki i znajomi starają się znajdować w tych Świętach wszystko to, co najlepsze, nie wiążą tego ze stresem, z tym co trzeba koniecznie zrobić. Oczywiście nieodzowne są takie elementy Świąt, jak choinka, prezenty, ale też przede wszystkim wspólny czas, należy tu też wspólna radość i spędzenie czasu razem. Na początku również byłam taka jak moja Mama – przejmowałam się tym, że wszystkie szufladki i wszystko musi być gruntownie wysprzątane, wszystko robiło się do ostatniej chwili, bo na Wigilię i Święta wszystko musi być perfekt… Tu nauczyłam się troszeczkę innego spojrzenia na ten aspekt Świąt i jestem za to wdzięczna temu czasowi, który spędziłam w Niemczech. Byłam jednak od dzieciństwa nauczona tych porządków, przygotowań – moja Mama zawsze do ostatniej chwili chodziła i sprzątała wszystko. Mam wrażenie, że była tym tak zmęczona, że tylko czekała, aż ta Wigilia się skończy, by już nie było stresu i by pójść spać, bo sama była wykończona tym wszystkim. Sama jednak byłam przekonana od młodości, że nie o to w tym chodzi, a koleżanki utwierdziły mnie w tym. Jasne, że fajnie jest, gdy mieszkanie jest wysprzątane, sama nadal sprzątam, ale bez przesady. Staram się, by to był wyjątkowy czas, by było jakoś inaczej, ale nie kosztem moich ostatnich sił. Te siły wolę poświęcić Rodzinie, wspólnemu przebywaniu, spotkaniu, tym co ma nas łączyć.
Dodam, że w ostatnich latach, umówiliśmy się z Rodziną tak, że wymieniamy się u kogo odbywa się wieczór wigilijny, jestem dumna, że wprowadziłam też zwyczaj, że każdy z Gości przynosi do Gospodarza to, co będzie jadł, co uważa za stosowne na stole wigilijnym. Wszyscy stawiamy to na stole, a zadaniem Osoby, która zaprasza, jest tak naprawdę zorganizowanie fajnego stołu, przygotowanie go i nakrycie – nic więcej. Tu znów na pierwszym planie jest chęć spędzenia ze sobą czasu. Naturalnie trzymamy się tych najważniejszych polskich tradycji – dzielimy się opłatkiem, na stole pojawiają się potrawy jak karp, makówki, moczka… Ale to wszystko jest na luzie, z większym dystansem, w połączeniu z radością wspólnego spotkania, śpiewania, itd.