Bernadeta Kowalska - wywiad 2019 cz.1

B.: Myślę, że tak, gdyż piosenka, która nadała tytuł albumu naprawdę bardzo dobrze „zaprzyjaźniła się” z naszymi Fanami, z Publicznością na koncertach. Wspólnie śpiewamy ją z Widownią podczas koncertów. Znalazła się też jako czołówka w moim programie Muzyczne Wędrówki Bernadety Kowalskiej i Bardzo fajnie wtopiła się w tytuł programu. Mamy też pomysł na teledysk do jednej z piosenek z płyty, ale koncertów tematycznych oraz innych obowiązków jest mnóstwo, więc wszystko w swoim czasie. Ale reasumując – z płyty i jej odbioru jesteśmy bardzo zadowoleni.

B.: Troszeczkę było to uwarunkowane zmianami, które musieliśmy przeprowadzić. Jedną z nich było odejście z Zespołu mojego Syna, który postawił na swoją Rodzinę, gdyż Urodziło Mu się trzecie Dziecko. Odejście Roberta było również moją decyzją – powiedziałam sobie, że to będzie dobry ruch. Zdecydowałam, że Robert nie może być odrywany od Rodziny w każdy weekend, tym bardziej, że w tygodniu pracuje zawodowo. Nie ukrywam, że były to też wyrzuty sumienia matki, że zabieram Ojca Dzieciom. Na to złożyło się wiele rzeczy. Myślę, że dobrze się stało. Wiem, że Robertowi nie do końca to się spodobało, rozmowy były burzliwe, ale zrobiłam to z myślą o moich Wnukach. Robert jest młodym, zdolnym człowiekiem – myślę, że gdy Dzieci podrosną, ma czas by wrócić do muzyki. Na razie niech w Rodzinie dzieje się dobrze.
Pomysł, by szukać muzyków-instrumentalistów, to wyszedł ode mnie. Bardzo cieszę się, że Jurek potwierdził, że również ma takie zdanie. Obecnie najwięcej pracy skupiło się na nim, gdyż musi dostosować piosenki do nowego składu. Od początku stwierdziliśmy, że muszą to być muzycy, którzy naprawdę grają. Nie mogą mieć w rękach instrumentów, które nie zabrzmią. Jurek bardzo tego pilnuje, ma mnóstwo pracy, gdyż musi z utworów, gdzie były już wgrane brzmienia danego instrumentu – jak saksofon, skrzypce, puzon czy inne instrumenty dęte – musi wycinać te brzmienia. Prace nad materiałem ciągle trwają. Pogłębiamy repertuar tego składu Zespołu i uważamy, że to był bardzo dobry ruch. Myślimy o jeszcze jednym instrumencie, jeszcze jednym muzyku, ale wszystko małymi łyżeczkami… Podoba nam się to – widzimy, że jest dobry odbiór, ludziom podoba się nowy skład, patrzą z zaciekawieniem. Czasami odnoszę wrażenie, iż Widzowie myślą, że Panowie tylko udają, że grają, dlatego często robimy tak, by Instrumentaliści sami zagrali, by było słychać, że to Osoby, które potrafią grać, a nie tylko trzymają w rękach instrumenty.

B.: Dziękuję bardzo.

B.: Dokładnie tak. To też jest podyktowane zmianami w Zespole. Mogę sobie teraz na to pozwolić – dla mnie to niesamowita radość, gdzie jest część instrumentalna, wykonujemy piosenki z dawnych lat i słychać w nich np. skrzypce. Mam na myśli choćby piosenki z lat 20’-30’, jak Pierwszy siwy włos. Stworzyło się dla mnie nowe pole. Powstają ponadto koncerty Zagramy jak za dawnych lat, do których również jestem wraz z Zespołem zapraszana – tutaj mamy pole do popisu. Uważam, że stare piosenki mają wielką wartość –  niosą ze sobą dużo wspomnień dla naszej Publiczności, ale też to naprawdę perełka naszej muzyki, którą każdy zanuci, zaśpiewa. Nam udaje się wykonać to jeszcze z dobrym instrumentarium, tym bardziej jestem zadowolona.


Wkrótce dalszy ciąg wywiadu