Duo Fenix-Dwa Fyniki - wywiad cz.4

K.: Lubię podróże i od pewnego czasu ogród. Sama jestem zaskoczona, od kilku lat stał się moją pasją. Nigdy nie myślałam, że tak się zaangażuję i mogę pokochać roślinki do tego stopnia… stwierdziłam niedawno, że gdybym miała wybierać zawód po raz drugi, nie wiem, chyba zastanowiłabym się, czy nie zostać ogrodnikiem.
W.: A w moim przypadku – majsterkowanie, majsterkowanie, prace remontowe w domu. I uwielbiam czyścić piec. Koszenia za bardzo nie lubię – mam trochę tych arów.

W.: To wiąże się z moim poprzednim piecem, dostawałem z nim szału. Czyszczenie trwało co najmniej półtorej godziny, a trzeba było robić je przynajmniej raz na dwa tygodnie, a ja sam byłem zakurzony cały od czubka głowy, aż po stopy. Odkręcanie tego wszystkiego, czyszczenie, to była dla mnie istna gehenna. Natomiast teraz biorę tylko fajną łopatkę, w piętnaście minut wszystko mi pięknie schodzi. Jest to super? Chyba jest…
K.: Mała rzecz, a cieszy…

W.: Od czasu, do czasu bardzo chętnie.

K.: Nie mam jakiegoś swojego ulubionego gatunku – lubię to, na czym człowiek został wychowany, muzyka lat 80 – czyli np. polski rock.
W.: Myślę, że tyle się nasłuchaliśmy już muzyki, puszczaliśmy dzieciom w szkole, że obecnie mamy już w tej sferze lekki przesyt. Tak, że miłe czasami jest wyciszenie. To, co jednak lubię, to muzyka relaksacyjna – bardzo przyjemnie się tego słucha.

K.: Na szczęście nie. Mam dwóch Synów i to wystarczy. Nie licząc kreta w ogrodzie, który bardzo daje się we znaki i jest paskudny.
W.: Moja Żona miała kota, ale już go nie ma. Choć co wieczór przychodzą do nas dwa inne koty, które Żona dokarmia. Od dwunastu lat mam jednak psa – to jest owczarek alzacki, znajda. Wierny pies, kochana suka – właściwie nie potrzebuję dzwonka u drzwi, od razu wiem kto idzie. Niestety widzę, że już się powolutku starzeje, ale przecież wszyscy się starzejemy.

W.: O mnie jeszcze jedna ciekawostka – stosunkowo niedawno zostałem podwójnym dziadkiem. Mam Wnuczka Igora, a teraz Bartka.

W.: Dziękuję bardzo.