Ewa Kopczyńska - wywiad cz.3

E.: Nie odżegnuję się od duetów, przy czym na razie nie myślałam o nich. Duet z Darkiem Niebudkiem wyszedł całkiem spontanicznie, może nawet bardziej był pomysłem Producenta niż moim. Poza tym piosenka, którą wybraliśmy jest napisana jako duet. Z uwagi na fakt, że z Darkiem bardzo dużo pracowaliśmy, graliśmy razem i śpiewaliśmy w spektaklach muzycznych. Darek był tak uprzejmy, że zgodził się ze mną zaśpiewać ten utwór. Bardzo lubię z Darkiem występować. To miły, przeuroczy człowiek. Myślę, że podzieli mój entuzjazm. Dziękuję Mu bardzo, pozdrawiam przy okazji tego wywiadu.
Myślę, że jeszcze coś w duetach się pojawi. Ostatnio stają się bardzo modne.

E.: Tak, szczególnie duety mieszane – damsko-męskie. Myślę, że są jeszcze jakieś szanse na stworzenie kolejnego duetu.

E.: Tak. Oczywiście. Kończyłam w szkole muzycznej im. Karłowicza w Katowicach klasę fortepianu – w szkole I-stopnia. Gram więc na fortepianie.

E.: To najprzyjemniejsza strona całej mojej działalności. Kontakt z drugim człowiekiem jest świetny. Jeśli chodzi o piosenkę szlagierową wszyscy Fani są znakomici i cudowni. Nie spotkałam się jeszcze z Fanem, który byłby agresywny, obrazoburczy czy niezadowolony. Z pewnością są też tacy, ale ja się spotykam z tak wielką sympatią, tak wielkim sercem u tych Ludzi, którzy słuchają czy moich, czy innych piosenek. To dla mnie bezcenna historia. To mnie niesamowicie buduje, daje motywację do dalszego działania. Czuję się potrzebna, bo wiem, że daję radość. To coś wspaniałego.
Pozdrawiam Was moi Kochani. Jeśli to czytacie, to przesyłam Wam wielkie uściski.

E.: Lubię muzykę nastrojową, muzykę z tekstem, z treścią. To takie „zboczenie” zawodowe. Bardzo zwracam uwagę na tekst, sferę słowną. Oprócz pięknej muzyki doceniam piękny tekst. Wtedy to wszystko bardzo mnie wzrusza.
A.: To nie jest konkretny gatunek muzyki. To zależy od piosenki, od przeboju. Nie chcę wskazywać konkretnego gatunku. To może być nawet muzyka klasyczna – oczywiście nie wszystko. Można jednak powiedzieć, że pod względem gatunków wszystkiego słucham, ale wybieram perełki. Czasami sama bym się nie spodziewała, że akurat spodoba mi się piosenka tego typu. W moim wypadku nawet tekst nie jest aż tak ważny, czasami go nie rozumiem. Ale właśnie muzyka, emocje, które utwór wyzwala we mnie.

E.: Hobby? W wolnym czasie lubię wypoczywać, spać. Ostatnio bardzo brakuje mi wolnego czasu, czuję się taka przemęczona, że przede wszystkim nadrabiam zaległości. Gdy mam chwilę, to przede wszystkim zajmuję się sportem – sport, sport, przede wszystkim bardzo dużo sportu. Rower, nordic walking, biegi czy jakiekolwiek ćwiczenia fizyczne. Dają mi bardzo dużo relaksu oraz dystansu do tego co robię. Oczywiście dobra lektura to coś cudownego. Muzyka to też forma relaksu. Co jeszcze? Na pewno spacer po lesie, kontakt z przyrodą, który jest dla mnie bezcenny. Odpręża mnie wiele rzeczy oprócz artystycznych, które niespecjalnie mnie relaksują, gdyż to wielka, wręcz niesamowita praca, ale dostarczająca mnóstwo adrenaliny, dlatego potrzebne jest wyciszenie, sport, kontakt z przyrodą.

A.: Hobby? Podobne do zainteresowań Mamy. Teraz uwielbiam ćwiczenia fizyczne, sport – codziennie musi być coś takiego, w czym rozładuję moją energię, emocje. Poza tym natura, kontakt z przyrodą, spacery. Książka, jak też dobre kino, ale niekoniecznie w domu. Kino, ale też jako miejsce – oczywiście musi tam być dobry film. Poza tym też muzyka – ale jedynie w samochodzie, bo poza tym nie słucham, ponieważ nie mam czasu. Ale chyba największym hobby jest po prostu przebywanie z moją Rodziną.

E.: Mamy masę zwierząt. Obie jesteśmy kociarami. To nie dlatego, że nie lubię psów. Kocham psy, uwielbiam. To dlatego, że pies wymaga ze strony właściciela dużo większego zainteresowania i czasu. Z psem trzeba wychodzić. Mój kotek sam sobie wychodzi do ogrodu. Właściwie teraz mam jednego kotka. Mówię, że mamy dużo zwierząt, gdyż myślę o kotach Córki. Do niedawna – przez jakiś czas – mieszkałyśmy wspólnie. Teraz Ania ma swój dom, a w nim 3 koty.
A.: Mam 3 koty, które nadal są ze mną, pomimo wyjazdu z Polski. Zabrałam je ze sobą. Mają swoje paszporty i książeczki, wszystko jest załatwione. Mieszkam teraz w Austrii wraz z nimi.
E.: Koty wyemigrowały do Austrii. A moja Zuzia – fajny persik – bardzo kochany i delikatny, jest ze mną. Zawsze mówię, że wspólnie mamy 4 koty. [śmiech]