Kazimierz Sas - wywiad cz.2

K.: Generalnie mogę powiedzieć, że słucham szlagierów od bardzo dawna. Przyznam, że słucham przede wszystkim szlagierów – nawet ostatnio słucham bardzo mało innej muzyki i tą muzyką żyję od lat. Zawsze twierdziłem, że bardzo bym chciał i jestem w stanie zrobić jakiś kawałek komuś stamtąd – to jest kolebka szlagierów: Niemcy, Austria, Szwajcaria. Byłem w stanie zrobić utwór ukierunkowany na tamte rynki i szukałem przez około 18 lat kontaktu. Rozmawiałem z wieloma osobami również znanymi z naszego rynku – owszem, pojawiały się założenia – dobrze, róbmy coś, ale generalnie nikt nie popchnął tego tematu dalej. Ale w czasie pandemii, w ubiegłym roku – na jej początku – rozpocząłem poszukiwania w Internecie. Trafiłem na jedną firmę, do której napisałem. Na początku rozmowy były raczej sceptyczne, bo przecież Polacy takiej muzyki nie robią. Po napisaniu kilku utworów demo, okazało się, że mamy temat do współpracy. Obecnie trafiło tam już kilka – niespełna 10 utworów. Część z nich jest już rozdysponowana, część czeka na swoją kolej. Jednym z Zespołów, który trafił do tej Firmy, był Zespół Amigos. Moja piosenka przypadła im do gustu. Udało się. Zdradzę, że nawet sobie zakładałem i było moim cichym marzeniem, by akurat dla Nich zrobić utwór – bo są bardzo popularni, są sympatyczni. Jakoś się udało, że moja piosenka znalazła się u Nich na płycie.
Kompozycja KAZIMIERZA SASA:

K.: Dziękuję bardzo. Teraz nie będę mówił, ale pojawiły się bardzo zacne nazwiska z tego rynku. Gdybym tylko tam zaczął funkcjonować, jako kompozytor byłoby to spełnieniem moich wielkich marzeń i aspiracji – to największe moje marzenie jako… hmm muzyka – no, może powiedzmy: kompozytora.

K.: Z pewnością pandemia skłoniła mnie do poszukiwania innych dróg i rozwiązań, choć przyznam, że pojawiły się jeszcze inne czynniki, o których nie chciałbym mówić. Z pewnością zadziałała też kwestia ambicji – ktoś mi coś powiedział, na co stwierdziłem „Poczekaj. Ja Ci pokażę.”. Zacząłem jeszcze intensywniej szukać w Internecie – resztę już opowiedziałem.
Jeśli chodzi o pandemię – myślę, że cała branża została mocno przez nią uwsteczniona. Pierwszych wakacji po wybuchu pandemii w sezonie nie zagraliśmy ani jednego koncertu. W ubiegłym tym roku zebrało się około dziesięciu koncertów – jak na sezon to bardzo słabiutki wynik. Kiedyś w jeden weekend grało się 4-5 koncertów. Branża uwsteczniła się, większość moich działalności spowolniła. Zespoły również zlecały mniej produkcji – skoro nie było dochodu z koncertów, nie inwestowały w muzykę. Miałem zdecydowanie mniej roboty. Teraz sytuacja powoli się poprawia. W najgorszym momencie musiałem poszukać sobie alternatywy i na jakiś czas zająłem się energetyką.

K.: Bardzo odległe, ale może trochę po linii mojego wykształcenia, choć w ogóle się z tym nie utożsamiam, ale osoby z otoczenia zajmowały się tym i zagłębiłem się w ten temat. Zobaczymy – to ciekawy temat, dużo się w nim dzieje. Tym bardziej, że obecnie energetyka jest na rozdrożu, wchodzi kwestia źródeł energii – zamyka się kopalnie, a w Polsce większość energii pochodzi z węgla.

K.: Jeśli chodzi o źródła inspiracji,  słucham bardzo dużo takiej muzyki i przede wszystkim takiej muzyki. Oczywiście im więcej gatunków się wysłucha, tym lepiej, bo stosowane są różne rozwiązania, można przenieść pewne rozwiązania z innego gatunku do gatunku szlagierowego – na szlagierowym rynku słyszymy patenty rockowe, dancowe, a nawet muzyki poważnej. Tak więc słucham dużo muzyki – zwłaszcza niemieckich stacji, głównie jednej stacji internetowej. Gdy jestem gdzieś sam, nawet nocami – słucham przez cały czas. Dużo też słucham na Youtube – muzyki starszej, nowszej. Bardzo lubię starsze utwory szlagierowe. Jest w nich wiele wartości, mnóstwo rozwiązań, to wielkie źródło inspiracji.
Pomysły przychodzą wszędzie – czasami łatwo, kiedy indziej trochę trudniej. Po prostu siadam do klawisza i zaczynam. Muzyka to też matematyka. Wydaje mi się, że są patenty na szlagier, na przebój w tym gatunku. Tylko trzeba dużo słuchać danej muzyki. Sądzę nawet, że byłbym w stanie zrobić szlagier, grając na klawiaturze, ale jej nie słysząc. Można po prostu zastosować pewne knify grając na pamięć.
Najbardziej nie lubię, gdy goni czas i trzeba wymyślić dany utwór w jakimś krótkim terminie. Czas w takim wypadku nie jest dobrym doradcą. Nie lubię zleceń, w których muszę przygotować kompozycję w jakimś krótkim terminie.