Dawniej, to było zupełnie inaczej…

Im jesteśmy starsi, tym silniej odnosimy wrażenie, że czas szybko płynie. Dlaczego tak jest? Istnieją różne teorie. Jedna z popularniejszych głosi, iż im dłużej żyjemy, tym pewne rzeczy, zjawiska w naszym życiu, coraz bardziej się powtarzają, są nam dobrze znane, tym samym mamy wrażenie szybkiego uciekania czasu (podobnie jak z podróżą – gdy jedziemy czy idziemy w nowe, nieznane miejsce, często nie do końca umiejąc w nie trafić, mamy wrażenie, że trasa jest bardzo długa, ale droga powrotna jest dziwnie krótsza, a gdy wycieczkę ponawiamy wrażenie coraz krótszej drogi potęguje się).
Niezależnie od przyczyn, szybkie upływanie czasu, a tym samym nasze starzenie (i naszych bliskich) jest dla nas coraz boleśniejsze i dołujące. Mimowolnie zaczynamy porównywać to, co jest teraz, z tym, jak było dawniej – byliśmy zdrowsi, mieliśmy więcej sił, marzeń, nadziei. A teraz? Niestety wielu z nas ma tendencje do dostrzegania tylko bardziej ponurych stron współczesności w porównaniu do dawnych czasów.

Wspomnienia nachodzą nas w wielu okolicznościach – czasami bez wyraźnego powodu. Niemniej są sytuacje, w których wspomnienia nachodzą nas ze zdwojoną siłą – są to najczęściej Święta, urodziny bądź imieniny nas czy naszych bliskich, rocznice ważnych wydarzeń. Pojawiają się one też, gdy znajdziemy się w miejscu, które z jakiś przyczyn jest dla nas ważne (dawny rodzinny dom, miejsce, w którym poznaliśmy ważną dla nas osobę, itp.).

Oczywiście! Wspomnienia są częścią naszego życia, naszej tożsamości. Dzięki nim tak naprawdę wiemy kim jesteśmy. A tak mniej filozoficznie – powrót do wspomnień jest też dla nas świetnym treningiem pamięci. Wprawdzie z wiekiem z natury częściej lepiej pamiętamy rzeczy i fakty z młodości, słabiej te z późniejszych czasów, ale wszystkie wspomnienia z czasem zaczynają się zacierać. Próba przypomnienia sobie daty jakiegoś wydarzenia z przeszłości, imion i nazwisk dawnych znajomych czy krewnych czy nazwy miejscowości, w której spędziliśmy wakacje jest świetną gimnastyką dla naszego umysłu. Wspomnienia często staja się też pretekstem do interesującej rozmowy z naszymi znajomymi czy bliskimi, zacieśnienia z nimi kontaktu i relacji.