05.11.2017
Premiery płyt: Grzegorz Poloczek
Druga połowa października obfitowała w premiery płytowe – w większości od bardzo dawna z wielką niecierpliwością wyczekiwane. Jedną z tych premier jest najnowszy krążek Grzegorza Poloczka.
Premiera najnowszego krążka Grzegorza Poloczka Tam kaj stoi stary szyb miała miejsce w niedzielę 29. października. To kolejny – czwarty już album w dorobku Artysty (dodajmy, że 3. podwójny), tym samy Grzegorz wydał już 7 krążków. Podobnie jak w przypadku 2 poprzednich podwójnych albumów – i tutaj obie płyty w albumie są bardzo zróżnicowane – pierwsza ma charakter kabaretowo-wspominkowy, a pod względem muzycznym bardzo taneczny, utrzymany w stylu dawnych lat, druga natomiast jest refleksyjno-filozoficzna, a pod względem muzycznym bardzo nastrojowa i balladowa oraz nowocześnie zaaranżowana. Na płytach znalazło się sporo piosenek, które już od dawna są przebojami – wspomnieć tutaj można m.in. utwory: Dieta cud, Dobro muter dbo o futer, Tam kaj stoi stary szyb, Bochen chleba, jak też duety – czyli Ja wołam Cię, Tamte chwile, Sopra Il Tetto Del Mondo.
Niewątpliwie bardzo ważną częścią wszystkich piosenek Grzegorza Poloczka są teksty, każda piosenka jest o czymś, wiele ma wręcz fabułę – nie inaczej jest tym razem. Fani Grzegorza Poloczka, jak też po prostu dobrej muzyki i fajnych tekstów z pewnością nie poczują się zawiedzeni.
W przypadku pierwszego krążka oczywiście dominują pełne humoru i optymizmu, choć też nutki nostalgii za dawnymi czasami i ociupinki dydaktyki teksty. Nowością jest lekka przewaga kabaretowych tekstów dotyczących raczej współczesności, niż wspomnień. Wymienić tutaj można piosenki Dieta cud, Nie narzekaj, Obiecanki cacanki, czy doskonale znane już piosenki Mikołaj na prezydenta czy Yes, yes, yes tu jest pogrzebany pies. Wiele z tych tekstów stanowi bardzo celne i trafne podsumowanie współczesności oraz wad współczesnych Polaków (co ciekawe konkluzja choćby piosenki Dieta cud jest tożsama z przemyśleniami wielu wybitnych współczesnych socjologów). Wśród piosenek nawiązujących do wspomnień – wymienić należy przede wszystkim Dobro muter dbo o futer, Wypij kielich aż do dna oraz Piwne ogródeczki. Oczywiście nie zabrakło też piosenek, które pod względem tekstu pasują zarówno do współczesności, jak też dawniejszych czasów – Chciołbych z Tobą chodzić, Nie wiyszyj mi nudli czy Wiosna dla miłości. Wszystkie piosenki są nad wyraz obrazowe i aż proszą się o teledyski. Jak już wspomnieliśmy – kompozycyjnie ten krążek jest bardzo taneczny (znajdziemy tu zarówno utwory w stylu tańców standardowych, ale też bardziej latynoskie czy włoskie) – utrzymany w klimatach lat 50-60’.
Drugi krążek utrzymany jest w stylu bardzo nostalgicznym i refleksyjnym. Oczywiście najważniejszą rolę odgrywa tutaj piosenka tytułowa – refleksyjna, wspominkowa, budząca u wielu z nas wspomnienia. To kolejny utwór Artysty o tematyce górniczej. Nie zabrakło też piosenki poświęconej rodzinnemu miastu Grzegorza (Moje miasto) – Rudzie Śląskiej – to ciepłe spojrzenie na swą małą ojczyznę, z lekka wyidealizowane, a zarazem budzące ciepłe skojarzenia. Bardzo refleksyjny charakter ma natomiast piosenka Bochen chleba – jak zauważa sam Artysta – główną intencja było przypomnienie konieczności szacunku dla chleba, jak też dla pracy. Pomimo refleksyjnego charakteru, w piosenkach dominuje optymizm oraz zaakcentowanie, że należy pozostać pozytywnie nastawionym do życia, i ma się duży wpływ na własne życie oraz warto docenić to co mamy (Nie ma źle, Na życiowej diecie). Nie zabrakło też wzruszającej piosenki stanowiącej podziękowanie rodzicom oraz zaakcentowanie, że prawdziwym skarbem jest rodzinny dom. Pod względem muzycznym – płyta jest popowo-balladowa, nie zabrakło tu nawet bluesa (Zakochałem się w pogodzie). Na płycie znalazło się też sporo duetów – to również przemyślane piosenki z głębszą treścią.
Całkowitą nowością na płytach jest spora liczba duetów – z Kasią Piowczyk (Ja wołam Cię), Kolą i Julą (Co nas tak trzyma, Wiosna dla miłości; Artystki wystąpiły też w chórkach w kilku utworach), Bernadetą Kowalską (Tamte chwile), Jackiem Silskim (Skalinada), Bartłomiejem Kuźniarzem (Pozwólcie mi tańczyć), Marcinem Kindlą i Piotrem Kupichą (Zaczęła się magia), a nawet Renato Montim. W jednej z piosenek gościnnie zaśpiewały, a raczej zajodłowały Claudia i Kasia Chwołka (Górale z Beskidu).
Album zawiera łącznie 29 piosenek. Wszystkie teksty napisane zostały przez Grzegorza Poloczka. Jeśli chodzi o kompozycje – tutaj płyta jest znacznie bardziej zróżnicowana – na pierwszej płycie dominują kompozycje takich twórców, jak Łukasz Pietsch, Andrzej Minkacz, ale też Włodzimierz Plaskota, Włodzimierz Korcz, Jerzy Macoła, Bartłomiej Kuźniarz, Marcin Kindla, a nawet sam Grzegorz Poloczek. Na drugiej płycie przeważają zdecydowanie kompozycje Marcina Kindli, choć swój wkład mają też Marceli Trojan (Gang Marcela), Łukasz Pietsch, Jerzy Macoła, Kasia Piowczyk, Andrzej Mrowiec. Również pod względem aranżacji w najnowszy album Grzegorza Poloczka zaangażowanych było sporo świetnych Aranżerów (Andrzej Skaźnik, Aleksander Pietrek, Bartłomiej Kuźniarz, Michał Kuczera, Aleksander Pietrek, Jerzy Macoła).
Oczywiście warto wspomnieć też o szacie graficznej płyty. Po raz kolejny jest przemyślana i wyróżnia się na tle większości wydawnictw. Tekturowe opakowanie, bardzo barwne. Co ciekawe na okładce (po raz kolejny) nie znajdziemy zdjęcia Grzegorza Poloczka (na pocieszenie dla fanów – jest w środku). Jako główny motyw na okładce i krążkach wykorzystano obraz Pejzaż Śląski Pawła Wróbla – popularnego malarza, zajmującego się malowaniem śląskich krajobrazów miejskich i scen z życia zwykłych ludzi (głównie górników).
Niewątpliwie bardzo ważną częścią wszystkich piosenek Grzegorza Poloczka są teksty, każda piosenka jest o czymś, wiele ma wręcz fabułę – nie inaczej jest tym razem. Fani Grzegorza Poloczka, jak też po prostu dobrej muzyki i fajnych tekstów z pewnością nie poczują się zawiedzeni.
W przypadku pierwszego krążka oczywiście dominują pełne humoru i optymizmu, choć też nutki nostalgii za dawnymi czasami i ociupinki dydaktyki teksty. Nowością jest lekka przewaga kabaretowych tekstów dotyczących raczej współczesności, niż wspomnień. Wymienić tutaj można piosenki Dieta cud, Nie narzekaj, Obiecanki cacanki, czy doskonale znane już piosenki Mikołaj na prezydenta czy Yes, yes, yes tu jest pogrzebany pies. Wiele z tych tekstów stanowi bardzo celne i trafne podsumowanie współczesności oraz wad współczesnych Polaków (co ciekawe konkluzja choćby piosenki Dieta cud jest tożsama z przemyśleniami wielu wybitnych współczesnych socjologów). Wśród piosenek nawiązujących do wspomnień – wymienić należy przede wszystkim Dobro muter dbo o futer, Wypij kielich aż do dna oraz Piwne ogródeczki. Oczywiście nie zabrakło też piosenek, które pod względem tekstu pasują zarówno do współczesności, jak też dawniejszych czasów – Chciołbych z Tobą chodzić, Nie wiyszyj mi nudli czy Wiosna dla miłości. Wszystkie piosenki są nad wyraz obrazowe i aż proszą się o teledyski. Jak już wspomnieliśmy – kompozycyjnie ten krążek jest bardzo taneczny (znajdziemy tu zarówno utwory w stylu tańców standardowych, ale też bardziej latynoskie czy włoskie) – utrzymany w klimatach lat 50-60’.
Drugi krążek utrzymany jest w stylu bardzo nostalgicznym i refleksyjnym. Oczywiście najważniejszą rolę odgrywa tutaj piosenka tytułowa – refleksyjna, wspominkowa, budząca u wielu z nas wspomnienia. To kolejny utwór Artysty o tematyce górniczej. Nie zabrakło też piosenki poświęconej rodzinnemu miastu Grzegorza (Moje miasto) – Rudzie Śląskiej – to ciepłe spojrzenie na swą małą ojczyznę, z lekka wyidealizowane, a zarazem budzące ciepłe skojarzenia. Bardzo refleksyjny charakter ma natomiast piosenka Bochen chleba – jak zauważa sam Artysta – główną intencja było przypomnienie konieczności szacunku dla chleba, jak też dla pracy. Pomimo refleksyjnego charakteru, w piosenkach dominuje optymizm oraz zaakcentowanie, że należy pozostać pozytywnie nastawionym do życia, i ma się duży wpływ na własne życie oraz warto docenić to co mamy (Nie ma źle, Na życiowej diecie). Nie zabrakło też wzruszającej piosenki stanowiącej podziękowanie rodzicom oraz zaakcentowanie, że prawdziwym skarbem jest rodzinny dom. Pod względem muzycznym – płyta jest popowo-balladowa, nie zabrakło tu nawet bluesa (Zakochałem się w pogodzie). Na płycie znalazło się też sporo duetów – to również przemyślane piosenki z głębszą treścią.
Całkowitą nowością na płytach jest spora liczba duetów – z Kasią Piowczyk (Ja wołam Cię), Kolą i Julą (Co nas tak trzyma, Wiosna dla miłości; Artystki wystąpiły też w chórkach w kilku utworach), Bernadetą Kowalską (Tamte chwile), Jackiem Silskim (Skalinada), Bartłomiejem Kuźniarzem (Pozwólcie mi tańczyć), Marcinem Kindlą i Piotrem Kupichą (Zaczęła się magia), a nawet Renato Montim. W jednej z piosenek gościnnie zaśpiewały, a raczej zajodłowały Claudia i Kasia Chwołka (Górale z Beskidu).
Album zawiera łącznie 29 piosenek. Wszystkie teksty napisane zostały przez Grzegorza Poloczka. Jeśli chodzi o kompozycje – tutaj płyta jest znacznie bardziej zróżnicowana – na pierwszej płycie dominują kompozycje takich twórców, jak Łukasz Pietsch, Andrzej Minkacz, ale też Włodzimierz Plaskota, Włodzimierz Korcz, Jerzy Macoła, Bartłomiej Kuźniarz, Marcin Kindla, a nawet sam Grzegorz Poloczek. Na drugiej płycie przeważają zdecydowanie kompozycje Marcina Kindli, choć swój wkład mają też Marceli Trojan (Gang Marcela), Łukasz Pietsch, Jerzy Macoła, Kasia Piowczyk, Andrzej Mrowiec. Również pod względem aranżacji w najnowszy album Grzegorza Poloczka zaangażowanych było sporo świetnych Aranżerów (Andrzej Skaźnik, Aleksander Pietrek, Bartłomiej Kuźniarz, Michał Kuczera, Aleksander Pietrek, Jerzy Macoła).
Oczywiście warto wspomnieć też o szacie graficznej płyty. Po raz kolejny jest przemyślana i wyróżnia się na tle większości wydawnictw. Tekturowe opakowanie, bardzo barwne. Co ciekawe na okładce (po raz kolejny) nie znajdziemy zdjęcia Grzegorza Poloczka (na pocieszenie dla fanów – jest w środku). Jako główny motyw na okładce i krążkach wykorzystano obraz Pejzaż Śląski Pawła Wróbla – popularnego malarza, zajmującego się malowaniem śląskich krajobrazów miejskich i scen z życia zwykłych ludzi (głównie górników).
