20.03.2018
Jak odbudować realcje z bliskimi?
Czas leci, nikt nie młodnieje, a nasze kontakty z rodziną i przyjaciółmi jakoś zaczynają się sypać… Niby wszystko jest jak dawniej, ale…
Jak zawsze większość tego rodzaju zjawisk ma procesualny charakter. Tym samym odbudowanie nadwątlonych relacji również będzie dłuższym procesem. Raczej trudno oczekiwać, że jeśli przez lata nie za bardzo troszczyliśmy się o podtrzymanie kontaktów z najbliższymi, to cudowna ich naprawa nastąpi w jeden dzień. Czas więc przystąpić do działania.
Co zrobić?
Oczywiście, jak zawsze, lepiej zapobiegać, niż leczyć, czyli nie dopuścić do całkowitego osłabienia więzi z bliskimi już na wcześniejszym etapie. No, jeśli jednak jesteśmy w takiej sytuacji – na początek starajmy się nie być zbyt natarczywi. Zamiast codziennych odwiedzin, zacznijmy od wizyt od czasu do czasu oraz dosyć częstych rozmów telefonicznych. Jeśli korzystamy z Internetu – na początek nie zaszkodzi nam wysłanie od czasu do czasu maila,itp.
Zdobądźmy się na szczerą rozmowę, zainteresujmy się życiem naszych najbliższych, ale też nie zadawajmy zbyt natarczywych pytań. Nie każdy ma ochotę opowiadać innym o swoich prywatnych problemach – nie koniecznie musi chodzić o brak zaufania. Po prostu wielu ludziom o wielu problemach trudno mówić. Zapytajmy się, w czym możemy pomóc – może naszym bliskim przyda się jakaś pomoc – np. dopilnowanie małych dzieci, porada, czy wspólne wyjście na spacer.
By mieć wspólne tematy rozmów z młodszym pokoleniem, warto dowiedzieć się, czym interesują się dzieci czy młodzież i choć w szczątkowym stopniu zainteresować się nowinkami technicznymi (by nie chlapnąć przed wnukiem czegoś w stylu, że od komputera zaraziliśmy się wirusem bądź nie mylić Internetu z internatem). Dobrze byłoby jednak nieco prześledzić, co dzieje się w mediach – wiadomości i różne magazyny w kanałach informacyjnych, troszkę nowinek z prasy kolorowej, słuchanie stacji radiowych. Wprawdzie na tej podstawie nie zdobędziemy może najatrakcyjniejszych tematów do rozmów z młodzieżą (bo akurat oni rzadko fascynują się dziennikami telewizyjnymi), ale kilka ciekawostek zawsze uda nam się wychwycić.
c.d.n. ...
Co zrobić?
Oczywiście, jak zawsze, lepiej zapobiegać, niż leczyć, czyli nie dopuścić do całkowitego osłabienia więzi z bliskimi już na wcześniejszym etapie. No, jeśli jednak jesteśmy w takiej sytuacji – na początek starajmy się nie być zbyt natarczywi. Zamiast codziennych odwiedzin, zacznijmy od wizyt od czasu do czasu oraz dosyć częstych rozmów telefonicznych. Jeśli korzystamy z Internetu – na początek nie zaszkodzi nam wysłanie od czasu do czasu maila,itp.
Zdobądźmy się na szczerą rozmowę, zainteresujmy się życiem naszych najbliższych, ale też nie zadawajmy zbyt natarczywych pytań. Nie każdy ma ochotę opowiadać innym o swoich prywatnych problemach – nie koniecznie musi chodzić o brak zaufania. Po prostu wielu ludziom o wielu problemach trudno mówić. Zapytajmy się, w czym możemy pomóc – może naszym bliskim przyda się jakaś pomoc – np. dopilnowanie małych dzieci, porada, czy wspólne wyjście na spacer.
By mieć wspólne tematy rozmów z młodszym pokoleniem, warto dowiedzieć się, czym interesują się dzieci czy młodzież i choć w szczątkowym stopniu zainteresować się nowinkami technicznymi (by nie chlapnąć przed wnukiem czegoś w stylu, że od komputera zaraziliśmy się wirusem bądź nie mylić Internetu z internatem). Dobrze byłoby jednak nieco prześledzić, co dzieje się w mediach – wiadomości i różne magazyny w kanałach informacyjnych, troszkę nowinek z prasy kolorowej, słuchanie stacji radiowych. Wprawdzie na tej podstawie nie zdobędziemy może najatrakcyjniejszych tematów do rozmów z młodzieżą (bo akurat oni rzadko fascynują się dziennikami telewizyjnymi), ale kilka ciekawostek zawsze uda nam się wychwycić.
c.d.n. ...
