29.05.2019
Trudna sztuka kompromisu…
Och! Zdrowie nie te – jeszcze niedawno sama chodziłaś po zakupy, co tydzień myłaś okna, ścierałaś kurze z wszystkich szaf… A teraz te nieszczęsne kolana, kręgosłup i zawroty głowy… Nie możesz wychodzić z domu, a na domiar złego opiekować się tobą musi akurat ta jędzowata synowa…
Z pewnością dla wielu z nas to nie jest obca sytuacja. Przecież ciągle jesteśmy w miarę sprawni i zdrowi, ale przez problemy z układem kostnym nie możemy wychodzić po sprawunki, sprzątanie też staje się uciążliwe czy wręcz niewykonalne. No, ale ostatecznie możemy liczyć na pomoc rodziny.
Tylko, że my byliśmy przyzwyczajeni, że regularnie raz w tygodniu sprzątaliśmy wszystko co się da, kupowaliśmy dziesiątki kilogramów warzyw i owoców na przetwory. A teraz nasza córka czy synowa jakoś nie pała dziką chęcią do mycia naszych okien co tydzień, kurze z szaf ściera jakoś rzadko no i w dodatku marudzi, gdy ma przynieść nam te kilka, może kilkanaście kilogramów warzyw i owoców oraz kilka kilogramów cukru i soli… A na domiar złego, gdy przychodzi z pracy jest jakaś wkurzona. O co jej chodzi – przecież jest młoda, ma dopiero 57 lat!
Hmmm, a może tak na chwilę spróbujemy się postawić w sytuacji naszej córki lub synowej? Po pierwsze pamiętajmy, że ona ma swoje życie i obowiązki wobec innych członków rodziny, często pracuje zawodowo… Chyba ostatecznie nic nam się nie stanie, jeśli okna będą umyte nieco rzadziej? Chyba również cała reszta mieszkania nie musi być gruntownie sprzątana raz w tygodniu. Lubimy robić przetwory? To świetnie – wiemy co jemy, mamy zajęcie. No, ale czy od razu musimy robić je w takich ilościach? Może raczej przygotujmy je dla podtrzymania tradycji, jako rarytas w bardziej symbolicznych porcjach, tak, by nasi krewni nie musieli od razu przynosić nam 15 kg owoców.
Weźmy pod uwagę, że osoba, która nam pomaga ma prawo czuć się zmęczona, a jej zdrowie też nie jest z żelaza. Przyniesienie na któreś piętro ciężkich siatek z zakupami chyba zmęczy nawet bardzo młodą i sprawną kobietę. Wcześniej musiała jeszcze zrobić te zakupy. A my często – zamiast podziękować, jeszcze się czepiamy, że zakupy to nie do końca to, co chcieliśmy, a okna umyte zostały niedokładnie.
Ze strony naszych bliskich jak najbardziej należy nam się wyrozumiałość i współczucie, ale my też musimy okazać je innym.
Tylko, że my byliśmy przyzwyczajeni, że regularnie raz w tygodniu sprzątaliśmy wszystko co się da, kupowaliśmy dziesiątki kilogramów warzyw i owoców na przetwory. A teraz nasza córka czy synowa jakoś nie pała dziką chęcią do mycia naszych okien co tydzień, kurze z szaf ściera jakoś rzadko no i w dodatku marudzi, gdy ma przynieść nam te kilka, może kilkanaście kilogramów warzyw i owoców oraz kilka kilogramów cukru i soli… A na domiar złego, gdy przychodzi z pracy jest jakaś wkurzona. O co jej chodzi – przecież jest młoda, ma dopiero 57 lat!
Hmmm, a może tak na chwilę spróbujemy się postawić w sytuacji naszej córki lub synowej? Po pierwsze pamiętajmy, że ona ma swoje życie i obowiązki wobec innych członków rodziny, często pracuje zawodowo… Chyba ostatecznie nic nam się nie stanie, jeśli okna będą umyte nieco rzadziej? Chyba również cała reszta mieszkania nie musi być gruntownie sprzątana raz w tygodniu. Lubimy robić przetwory? To świetnie – wiemy co jemy, mamy zajęcie. No, ale czy od razu musimy robić je w takich ilościach? Może raczej przygotujmy je dla podtrzymania tradycji, jako rarytas w bardziej symbolicznych porcjach, tak, by nasi krewni nie musieli od razu przynosić nam 15 kg owoców.
Weźmy pod uwagę, że osoba, która nam pomaga ma prawo czuć się zmęczona, a jej zdrowie też nie jest z żelaza. Przyniesienie na któreś piętro ciężkich siatek z zakupami chyba zmęczy nawet bardzo młodą i sprawną kobietę. Wcześniej musiała jeszcze zrobić te zakupy. A my często – zamiast podziękować, jeszcze się czepiamy, że zakupy to nie do końca to, co chcieliśmy, a okna umyte zostały niedokładnie.
Ze strony naszych bliskich jak najbardziej należy nam się wyrozumiałość i współczucie, ale my też musimy okazać je innym.
