14.12.2017
Kilka zdań o: płyta Zespołu Stiff Capella
Kończący się rok obfitował w interesujące premiery płytowe. Nie wszystkie z nich udało nam się opisać na bieżąco, nadrabiamy więc teraz nasze zaległości. Czas na debiutancki krążek Zespołu Stiff Capella.
Zespół Stiff Capella jest obecny na naszej Scenie muzycznej już od kilku lat, choć mocniej swoją obecność zaznaczył od dwóch lat. Wiosną tego roku ukazał się długo wyczekiwany debiutancki krążek tej świetnej, 3-osobowej grupy (Stefan Władacz, Eugeniusz Wiencek i Grzegorz Siodłak). Zespół pod względem stylistycznym nieco odróżnia się od tego, do czego przyzwyczaiło nas większość rodzimych Artystów, aczkolwiek niewątpliwie nie odbiega od korzeni śląskiej muzyki – czyli od rocka, bluesa i fajnych, nastrojowych ballad. Warto w tym miejscu przypomnieć, że Zespół podczas koncertów zawsze gra i śpiewa w 100% na żywo.
Na płycie znajdziemy 12 piosenek. Z pewnością nie znajdziemy na niej typowych szlagierów, co nie znaczy, że płyta nie pasuje do kanonów tzw. śląskiej muzyki (które nawiasem mówiąc ostatnio raczej się modyfikują). Właściwie Zespołów czy Artystów grających w podobnych klimatach jest na naszej scenie naprawdę niewiele. Uważni słuchacze naszych stacji radiowych z pewnością kojarzą sporą część utworów zawartych na płycie z anten radiowych – kilka z nich stało się przebojami już przed premierą krążka (jak Czarów kraina, Medjugorie, Wyznanie, Oskarowy film, Pod powiekami).
Jak wspomnieliśmy, na płycie dominują utwory z pogranicza bluesa i rocka oraz ballad w popowo-rockowej stylistyce. Z typowo bluesowych utworów wymienić musimy: Maślane oczy, Co dnia (choć tutaj przebijają się też klimaty gospelowe), Czy Johny W. Wśród bardziej rockowych wymienić należy choćby Ogień, Spoko luz, Czarów kraina. Najwięcej znajdziemy piosenek z pogranicza powyższych gatunków, utrzymanych w konwencji balladowej (jak Drugi brzeg, Medjugorie, Wyznanie, Oskarowy film, Pod powiekami). Z drugiej strony nie zabrakło aranżacji w innych stylach – jak choćby dance (Czarów kraina – no uściślając – jest rockowo-dancowy).
Tematyka tekstów jest bardzo rozmaita – oczywiście nie brak tekstów o miłości – szczęśliwej i mniej szczęśliwej (jak Czarów kraina, Oskarowy film, Pod powiekami, Ogień, Nie musi tak być), o życiu (jak Drugi brzeg, Spoko luz, Co dnia,), religii (Medjugorie). Teksty są bardzo dojrzałe i z pewnością niosą w sobie treść – z którą wielu z nas może się utożsamić.
Uwagę zwracają też świetne, bardzo profesjonalne aranżacje – bogate brzmienia gitarowe, często pojawiająca się harmonijka ustna, nie zabrakło też fortepianu, jak też inne brzmienia. Pod względem aranżacyjnym piosenki budzą skojarzenia z hitami w klimatach klasycznego rocka i bluesa z lat 70’ i 80’ – zarówno muzyką polską, jak też światową (głównie amerykańską). Z drugiej strony bardzo subtelnie przemycone zostały też nowoczesne brzmienia, które z pewnością przypadną do gustu też młodszym słuchaczom. Płyta jest bardzo zróżnicowana, każda piosenka ma swój klimat.
Autorem wszystkich tekstów oraz kompozycji jest Lider Zespołu – Stefan Władacz.
Na razie do płyty powstał jeden oficjalny teledysk, niemniej sporo utworów z pewnością zasłużyło na uwagę i stworzenie do nich clipu.
Na płycie znajdziemy 12 piosenek. Z pewnością nie znajdziemy na niej typowych szlagierów, co nie znaczy, że płyta nie pasuje do kanonów tzw. śląskiej muzyki (które nawiasem mówiąc ostatnio raczej się modyfikują). Właściwie Zespołów czy Artystów grających w podobnych klimatach jest na naszej scenie naprawdę niewiele. Uważni słuchacze naszych stacji radiowych z pewnością kojarzą sporą część utworów zawartych na płycie z anten radiowych – kilka z nich stało się przebojami już przed premierą krążka (jak Czarów kraina, Medjugorie, Wyznanie, Oskarowy film, Pod powiekami).
Jak wspomnieliśmy, na płycie dominują utwory z pogranicza bluesa i rocka oraz ballad w popowo-rockowej stylistyce. Z typowo bluesowych utworów wymienić musimy: Maślane oczy, Co dnia (choć tutaj przebijają się też klimaty gospelowe), Czy Johny W. Wśród bardziej rockowych wymienić należy choćby Ogień, Spoko luz, Czarów kraina. Najwięcej znajdziemy piosenek z pogranicza powyższych gatunków, utrzymanych w konwencji balladowej (jak Drugi brzeg, Medjugorie, Wyznanie, Oskarowy film, Pod powiekami). Z drugiej strony nie zabrakło aranżacji w innych stylach – jak choćby dance (Czarów kraina – no uściślając – jest rockowo-dancowy).
Tematyka tekstów jest bardzo rozmaita – oczywiście nie brak tekstów o miłości – szczęśliwej i mniej szczęśliwej (jak Czarów kraina, Oskarowy film, Pod powiekami, Ogień, Nie musi tak być), o życiu (jak Drugi brzeg, Spoko luz, Co dnia,), religii (Medjugorie). Teksty są bardzo dojrzałe i z pewnością niosą w sobie treść – z którą wielu z nas może się utożsamić.
Uwagę zwracają też świetne, bardzo profesjonalne aranżacje – bogate brzmienia gitarowe, często pojawiająca się harmonijka ustna, nie zabrakło też fortepianu, jak też inne brzmienia. Pod względem aranżacyjnym piosenki budzą skojarzenia z hitami w klimatach klasycznego rocka i bluesa z lat 70’ i 80’ – zarówno muzyką polską, jak też światową (głównie amerykańską). Z drugiej strony bardzo subtelnie przemycone zostały też nowoczesne brzmienia, które z pewnością przypadną do gustu też młodszym słuchaczom. Płyta jest bardzo zróżnicowana, każda piosenka ma swój klimat.
Autorem wszystkich tekstów oraz kompozycji jest Lider Zespołu – Stefan Władacz.
Na razie do płyty powstał jeden oficjalny teledysk, niemniej sporo utworów z pewnością zasłużyło na uwagę i stworzenie do nich clipu.
