29.05.2023
Nowości płytowe: Ryszard Sawicki – Do utraty tchu
Sięgamy po raz kolejny do ubiegłorocznych premier płytowych. Tym razem kilka zdań o najnowszej propozycji Ryszarda Sawickiego.
Ryszard Sawicki debiutował na Śląskiej Scenie kilka lat temu. Jesienią ubiegłego roku ukazał się drugi solowy album Artysty. Płyta nosi tytuł Do utraty tchu. Płyta ukazała się nakładem Wydawnictwa Projektomania (obecnie Wydawnictwo BEST Records).
Na krążku znajdziemy 14 propozycji – w tym dwa bonusy. Płyta zawiera same premierowe, do tej pory niepublikowane piosenki. Kilka utworów zawartych na krążku na kilka miesięcy przed premierą lub już po jej wydaniu zdobyło sporą popularność lub stało się wręcz przebojami – jak Piękny Świat, Kochaj mnie i mój Świat, Zabawy czas, czy Iść przed siebie.
Pod względem stylistycznym płyta jest zróżnicowana i niełatwa do zaklasyfikowania – pop, szlagiery, utwory z pogranicza dance i disco oraz nieco nastrojowych ballad, przez wiele utworów przewijają się motywy w stylu retro – nawiązujące do najlepszych czasów szeroko rozumianej muzyki popularnej. Pomimo zróżnicowania, całość jest spójna i przemyślana. Generalnie jednak klimat całości można określić jako optymistyczny, pogodny i pełen nadziei (co skądinąd dotyczy zarówno muzyki, jak też warstwy tekstowej).
Większość utworów na płycie Do utraty tchu trudno jednoznacznie zaklasyfikować stylistycznie. Spora część utworów oscyluje na pograniczu muzyki pop i innych gatunków – na pograniczu pop i disco znajduje się piosenka Zabawy czas, z kolei na pograniczu brzmień pop, może odrobiny dance znajduje się utwór Iść przed siebie czy Ostatni wakacyjny dzień (choć akurat ten utwór, pomimo żywego tempa właściwie bardziej podciąga się pod popową czy popowo-dancową balladę). W stylistyce popowej ballady utrzymane są utwory Kochaj mnie i mój świat, Tylko miłość liczy się, Do utraty tchu, Piękny Świat, Kochaj mnie czule, Mamo (tu właściwie w balladzie pojawiają się akcenty dancowe). Znajdzie się też coś w nastroju hiszpańskim czy klasycznym latino-pop (utwór Świat wiruje), czy nawet w rytmie klasycznego tanga – w stylistyce retro (Tango to my). Nie zabrakło też utworu w rytmach starego dobrego rock’n’rolla (Rozpędzony rock and roll). Aha – jeszcze kołysanki… Kołysanka dla Julii jest pogodną balladą w rytmie klasycznego walczyka, Kołysanka dla Mai to po prostu również pogodna popowa ballada.
Pod względem tematycznym na krążku Ryszarda Sawickiego dominują piosenki o życiu (Iść przed siebie, Piękny świat) oraz o miłości i jej różnych odcieniach (jak Kochaj mnie i mój świat, Tylko miłość liczy się, Do utraty tchu, Kochaj mnie czule, Tango to my, Świat wiruje). Nie zabrakło również utworu o mamie – czyli piosenki Mamo. Jeśli chodzi o wątki związane z rodziną – są jeszcze dwie klimatyczne kołysanki dla Wnuczek (Kołysanka dla Julii oraz Kołysanka dla Mai). Znajdzie się też coś o dobrej zabawie i cieszeniu się chwilą (Zabawy czas, Rozpędzony rock and roll) oraz o wakacjach, czy też pożegnaniu z nimi (Ostatni wakacyjny dzień; choć o wakacjach w pewnym stopniu opowiada też utwór Świat wiruje).
Za zdecydowaną większość kompozycji na krążku odpowiada Bogdan Kisiel, znajdziemy tu również kompozycje samego Ryszarda Sawickiego, jedną z piosenek napisał Jacek Berental. Za teksty odpowiadają Aleksandra Gawliczek, Edward Sikora, Elżbieta Chudzik oraz Jolanta Karasińska. Teksty są ładne, poetyckie, ale też życiowe. Wszystkie aranżacje stworzył Bogdan Kisiel, w którego studiu powstał krążek.
Pod względem szaty graficznej płyta utrzymana jest w stonowanej kolorystyce (czernie i szarości, troszkę na przekór optymistycznemu klimatowi płyty) – na okładce (przód i tył) znajdziemy zdjęcia Ryszarda Sawickiego, w środku podstawowe informacje o krążku.
Reasumując, płyta jest ciekawą, wartą posłuchania propozycją, profesjonalnie zrealizowaną (od kompozycji i tekstów, przez aranżacje, aż po wykonanie). Niewątpliwie znajdziemy tu jeszcze kilka utworów, do których warto jeszcze nagrać teledysk.
Na krążku znajdziemy 14 propozycji – w tym dwa bonusy. Płyta zawiera same premierowe, do tej pory niepublikowane piosenki. Kilka utworów zawartych na krążku na kilka miesięcy przed premierą lub już po jej wydaniu zdobyło sporą popularność lub stało się wręcz przebojami – jak Piękny Świat, Kochaj mnie i mój Świat, Zabawy czas, czy Iść przed siebie.
Pod względem stylistycznym płyta jest zróżnicowana i niełatwa do zaklasyfikowania – pop, szlagiery, utwory z pogranicza dance i disco oraz nieco nastrojowych ballad, przez wiele utworów przewijają się motywy w stylu retro – nawiązujące do najlepszych czasów szeroko rozumianej muzyki popularnej. Pomimo zróżnicowania, całość jest spójna i przemyślana. Generalnie jednak klimat całości można określić jako optymistyczny, pogodny i pełen nadziei (co skądinąd dotyczy zarówno muzyki, jak też warstwy tekstowej).
Większość utworów na płycie Do utraty tchu trudno jednoznacznie zaklasyfikować stylistycznie. Spora część utworów oscyluje na pograniczu muzyki pop i innych gatunków – na pograniczu pop i disco znajduje się piosenka Zabawy czas, z kolei na pograniczu brzmień pop, może odrobiny dance znajduje się utwór Iść przed siebie czy Ostatni wakacyjny dzień (choć akurat ten utwór, pomimo żywego tempa właściwie bardziej podciąga się pod popową czy popowo-dancową balladę). W stylistyce popowej ballady utrzymane są utwory Kochaj mnie i mój świat, Tylko miłość liczy się, Do utraty tchu, Piękny Świat, Kochaj mnie czule, Mamo (tu właściwie w balladzie pojawiają się akcenty dancowe). Znajdzie się też coś w nastroju hiszpańskim czy klasycznym latino-pop (utwór Świat wiruje), czy nawet w rytmie klasycznego tanga – w stylistyce retro (Tango to my). Nie zabrakło też utworu w rytmach starego dobrego rock’n’rolla (Rozpędzony rock and roll). Aha – jeszcze kołysanki… Kołysanka dla Julii jest pogodną balladą w rytmie klasycznego walczyka, Kołysanka dla Mai to po prostu również pogodna popowa ballada.
Pod względem tematycznym na krążku Ryszarda Sawickiego dominują piosenki o życiu (Iść przed siebie, Piękny świat) oraz o miłości i jej różnych odcieniach (jak Kochaj mnie i mój świat, Tylko miłość liczy się, Do utraty tchu, Kochaj mnie czule, Tango to my, Świat wiruje). Nie zabrakło również utworu o mamie – czyli piosenki Mamo. Jeśli chodzi o wątki związane z rodziną – są jeszcze dwie klimatyczne kołysanki dla Wnuczek (Kołysanka dla Julii oraz Kołysanka dla Mai). Znajdzie się też coś o dobrej zabawie i cieszeniu się chwilą (Zabawy czas, Rozpędzony rock and roll) oraz o wakacjach, czy też pożegnaniu z nimi (Ostatni wakacyjny dzień; choć o wakacjach w pewnym stopniu opowiada też utwór Świat wiruje).
Za zdecydowaną większość kompozycji na krążku odpowiada Bogdan Kisiel, znajdziemy tu również kompozycje samego Ryszarda Sawickiego, jedną z piosenek napisał Jacek Berental. Za teksty odpowiadają Aleksandra Gawliczek, Edward Sikora, Elżbieta Chudzik oraz Jolanta Karasińska. Teksty są ładne, poetyckie, ale też życiowe. Wszystkie aranżacje stworzył Bogdan Kisiel, w którego studiu powstał krążek.
Pod względem szaty graficznej płyta utrzymana jest w stonowanej kolorystyce (czernie i szarości, troszkę na przekór optymistycznemu klimatowi płyty) – na okładce (przód i tył) znajdziemy zdjęcia Ryszarda Sawickiego, w środku podstawowe informacje o krążku.
Reasumując, płyta jest ciekawą, wartą posłuchania propozycją, profesjonalnie zrealizowaną (od kompozycji i tekstów, przez aranżacje, aż po wykonanie). Niewątpliwie znajdziemy tu jeszcze kilka utworów, do których warto jeszcze nagrać teledysk.
