Danuta Wiśniewska - na temat najnowszego teledysku

D.: Rzeczywiście, jest troszeczkę inaczej. Zacznijmy od tego, że dostałam do swojej dyspozycji muzykę. Zawsze najpierw wsłuchuję się w muzykę, chcę wyciągnąć z niej to, co w niej słyszę – i tam usłyszałam to: „my”. Później na tej podstawie, właściwie w oparciu o słowo „my” (czyli bardzo krótkie) zaczęłam pisać słowa całości. Postanowiłam, że będzie to piosenka nieco inna – nie tak jak większość poświęcona zakochaniu, młodej miłości, tym „motylom w brzuchu”, które czuje się po zakochaniu się, tylko będzie poświęcona starej, dobrej miłości, o której gdzieś zapomina się… Zapomina się składać podziękowanie starej, dobrej miłości. Pomyślałam sobie, że złożę hołd właśnie tym ludziom, którzy przetrwali ze sobą złe i dobre chwile, sytuacje – po prostu wzloty i upadki, śmiech i gorzkie łzy, które należą do tego życia, które pomimo złych i ciężkich sytuacji nie podali się. Przecież to nic trudnego żyć zgodnie i cieszyć się chwilami szczęścia – potrafimy się w nich bardzo dobrze odnaleźć. To właśnie te złe momenty, które spotykamy na naszej drodze życia decydują o tym, że czasami zbyt szybko rozstajemy się,  szukamy czegoś nowego. W tej piosence chciałam złożyć hołd dla tej starej, dobrej miłości, która bardzo dużo przeżyła, która bardzo często jest długoletnią miłością, która potrafi patrząc wstecz opowiedzieć, to co przeżyła – to właśnie jest ta moc wielkiej miłości. Miłości, która słysząc z boku głosy rodziny, dzieci, wnuków, potrafi powiedzieć „to jesteśmy my” i potrafi właśnie w tych wspólnych przeżyciach, tych złych momentach, z których potrafiła wstać czerpać moc i siłę oraz wiarę. Właśnie taka miłość to skarb, którego nigdy nikt nam nie odbierze. Uśmiechając się do siebie, widząc to, co razem się przeżyło, będąc na skraju upadku, już klęcząc – byliśmy w stanie podnieść się, powiedzieć, że to właśnie jest nasza siła, i moc.

D.: Tak. Ten teledysk powstał w Kolonii, w starym browarze. Z tym wiąże się zabawna historia. Kiedyś, będąc w Kolonii, zostałam zaproszona do tego browaru i od razu pomyślałam, że kiedyś zrobię tam jakiś teledysk, że muszę tam koniecznie coś zrealizować. Pomyślałam, wyszłam stamtąd, niestety po pewnym czasie kompletnie nie pamiętałam, gdzie to było – będąc w Kolonii zawsze podświadomie szukałam tego miejsca, ale nie wiedziałam, to znaczy nie pamiętałam, że te piękne wnętrza, to był browar. Dlatego tak ciężko było mi odnaleźć to miejsce. Po prostu szukałam tego wnętrza – pełnego obrazów, wspaniałej historii sięgającej wiele lat wstecz… Gdybym wiedziała, że to browar, odnalazłabym go bez problemu. [śmiech] Po jakimś czasie, przez zupełny przypadek to wnętrze udało mi się odnaleźć. Wtedy powiedziałam sobie, że stamtąd nie wyjdę, dopóki nie załatwię wszystkiego. Rzeczywiście musiałam poświęcić trochę czasu i użyć wszystkich swoich mocy, by uzyskać zgodę i żeby udało mi się coś tam nakręcić. Oczywiście po długim czasie (i to z wielkimi trudnościami) udało mi się wywalczyć trzy godziny na nakręcenie tego teledysku. Te trzy godziny wykorzystałam i rzeczywiście nakręciliśmy teledysk.

D.: Tak. Duża w tym zasługa ludzi, którzy ze mną współpracują. Bardzo wielkie zasługi w tej kwestii ma mój Syn – Pascal Wiśniewski, to dzięki Niemu teledysk wygląda tak, a nie inaczej. Pascal zawsze wkłada całe serce w to, co robi. Wielkie podziękowania też dla Pani Katrin Belen, która odpowiadała za niektóre kreacje oraz Pani Aliny Zagwockiej, która odpowiadała za makijaż. Oczywiście ogromne zasługi ma też sam Autor muzyki – Manfred Potyka. Razem stworzyliśmy całość, z której jestem bardzo dumna. Cieszę się, że odnalazłam taką niszę, której na tym rynku dosyć brakowało. Tak jak już mówiłam, wiele piosenek poświęconych jest naszym problemom, naszej nowej miłości, wszystkiemu, tylko nie tej starej, wieloletniej miłości – naszemu partnerowi, któremu tak wiele zawdzięczamy, z którym tyle przeszliśmy. Na wspólnej, długoletniej drodze, która usłana jest nie płatkami róż, ale problemami, które musimy wspólnie pokonywać, przejść.

D.: Tak. Przygotowuję niespodziankę muzyczną. Nie mogłam obojętnie przejść obok Świąt i nagrałam kolędę. Tym razem jednak bez teledysku. Kolęda jednak ukaże się na Youtube wraz z moimi życzeniami w Boże Narodzenie, a właściwie w Wigilię. Czyli właściwie w momencie, w którym powinno się kolędy słuchać i wykonywać. Nie będę psuć niespodzianki i zdradzać tytułu, ale jest to jedna z moich ulubionych kolęd. Po prostu musiałam zrobić coś w kierunku naszych Świąt, no i oczywiście w kierunku moich Fanów i Słuchaczy, którzy zawsze oczekują jakiejś nowości.

D.: Ja również bardzo dziękuję.